In de reformatorische wereld is een groeiende interesse voor het Jodendom, maar een verantwoorde beschrijving ervan voor die wereld bestond nog niet. Dominee Silfhout, voorzitter van het Deputaat voor Israël van de Gereformeerde Gemeenten, heeft geprobeerd deze lacune in te vullen.
Logische opbouw
De opbouw van het boekje is logisch. Het begint met de Joodse geschiedenis en daarna is de godsdienst van het hedendaagse Jodendom beschreven. Dan volgt een overzicht van de feesten en godsdienstige gebruiken. Aparte aandacht wordt gegeven aan de Messiasverwachting. Het boekje eindigt met een beschrijving van de verhouding Jodendom-christendom. Achter in het boekje zijn een aantal handige weetdingetjes opgenomen.
Evaluatie
Silfhouts beschrijving van de Joodse godsdienst is redelijk compleet met soms oog voor detail, maar wel wat droogjes en afstandelijk. Dit blijkt ook uit de titel; ‘De Joodse wereld’. Het lijkt te veronderstellen dat de Joden een eigen wereld hebben net als de reformatorischen. Maar die veronderstelling is onjuist, want het Jodendom is meer Oosters dan Westers.
Ook de ondertitel ‘Hoe kan het Jodendom ons christen-zijn verrijken’ is opmerkelijk. Silfhout stelt daarmee dat christenen zich aan het Jodendom mogen verrijken, want meer kunnen ze er niet mee. Ze mogen de deur naar het Jodendom op een kier zetten uit eigen belang. Dat is in elk geval een betere houding, dan te volharden in een arrogante houding beargumenteert vanuit een Vervangingstheorie. Hopelijk komt het dan tot de voor zending nodige barmhartigheid.
In dit boekje staan jammer genoeg nogal wat fouten. De ernstigste daarvan is de romantische veronderstelling dat de godsdienst het belangrijkste en karakteristieke element van het Jodendom zou zijn. Dat is echter alleen in Bijbelse zin zo. Silfhout behandelt dus vooral hun godsdienst, waardoor een scheef beeld van de veel grotere Joodse wereld ontstaat. De titel dekt de lading niet.
Hij veronderstelt ook veel te hoge aantallen gelovige Joden, hoewel hij achter in het boekje stelt dat ze in meerderheid seculier zijn. Dit maakt het betoog inconsequent.
Jodendom wordt hoofdzakelijk gedefinieerd in etnische zin via de moederskant. De meerderheid van etnische Joden zijn echter atheïstisch of hangen een religie aan strijdig met het orthodoxe rabbinale Jodendom. Daarnaast is een groot deel gemengd gehuwd of heeft geen Joodse moeder. De assimilatie is hoog. Dat deze verhoudingen in het Land Israël gunstiger zijn in godsdienstige statistieken is logisch. Echter, het voortbestaan van deze staat is in algemene zin niet zeker. Vooral, omdat het in die staat voornamelijk gaat om menselijke maakbaarheid en minder om Bijbelse godsdienst. Het is echter tekenend dat Silfhout beweert dat orthodoxe Joden de stichters en eerste bewoners van de kibboetsiem waren. Het is een bekend feit dat dit atheïstische socialisten waren.
Sterk in dit boek is het heldere overzicht van de verschillende Israël visies en de herhaling van het Bijbelgetrouwe standpunt. Naslagwerkjes als dit, die een betrouwbare christelijke uitleg van de Joodse godsdienst geven, zijn schaars.
Silfhout, W.
De Joodse wereld
Hoe kan het Jodendom ons christen-zijn verrijken? Apeldoorn
Uitgeverij De Banier
2016
168 pagina’s
€ 19,95
ISBN 9789462785687
