Door Bram Krol
Het gaat over de wens van diverse politici (vooral van het CDA) om het salafisme te verbieden. Dat klinkt aannemelijk, niet? We accepteren wel de islam en verwerpen het salafisme. Spelbreker Taleb zegt het duidelijk: “Elke islamiet is een beetje salafist”. Waarom? Omdat elke moslim op Mohammed wil lijken. Dat was een groot moordenaar, verkrachter en dief. Een soort motorbende-leider avant la lettre. Wie ‘een beetje’ op Mohammed wil lijken, wordt daardoor al snel een misdadiger.
Daarmee onderschrijft Abou Taleb mijn stellingen. Gewoon even logisch nadenken en niet voor je beurt praten.
1. Geweld behoort onvermijdelijk tot de islam.
2. Elke islamiet is een beetje medeverantwoordelijkheid voor jihadistisch geweld.
3. Het is bijna onmogelijk de jihadist (salafist) te onderscheiden van andere moslims.
4. Wie het salafisme/jihadisme wil verbieden, moet de gehele islam verbieden.
5. Moslim extremisme is geen psychiatrische afwijking, maar het gevolg van de (standaard) islamitische theologie.
6. Onvoorwaardelijk de islam aanvaarden in het land, betekent ook: leven met geweld, maatschappelijk ongewenst gedrag en maatschappelijke isolatie (een geloofspunt binnen de islam!).
Geen wonder dat er opschudding kwam in de Rotterdamse gemeenteraad (Leefbaar Rotterdam). Jammer, onnozel zelfs, dat niet heel Nederland zich roert. Ons stilzwijgen getuigt tegen ons!
De remedie? Wel, denk eens na. Wat doen we als er een schip met tyfus arriveert? In quarantaine ermee. Geen medelijden met de zielige stakkers aan boord. Het hele land loopt gevaar. En wat deden we, toen er een geestelijke tyfus uitbrak…? Was dat de juiste tactiek? Wat hebben we daarmee gewonnen?
12 moskeeën uit de vier grote steden zijn Abou Taleb direct bij gesprongen. Dat is een soort openbare schulderkentenis: “Wij zijn mede verantwoordelijk voor het jihadisme en we zijn niet van plan dat ooit te veranderen.” Dat mag je rustig zeggen in ons land. Daar mag je alleen geen kwaad van spreken.
Misschien moeten we Polen en Hongarije (+ Cyprus en een hele rij andere landen) maar gelijk geven, als ze geen islamitische vluchtelingen willen opnemen. Zouden ze dat wel doen, dan zal een toekomstige generatie hen kunnen beschuldigen van het moedwillig in gevaar brengen van de gehele bevolking.
En wat ik zelf wil? Ik word heen en weer geslingerd. Ik heb teveel moslim vrienden. De afgelopen weken heb ik heel hartelijke gesprekken gevoerd met o.a. de leider van Nida, de moslimpartij in Rotterdam (over het uitbannen van de religie uit het publieke debat o.a.), en met een van de islamitische raadsleden van mijn eigen stad, echt even zo’n moment van grensoverschrijdend begrip. Maar toch… Ik denk ook aan dat meisje, dat we thuis vaak hebben opgevangen. Nu is ze moeder van enkele kinderen. Ik mocht per gratie even een handje komen geven, maar dat was dan wel bij uitzondering en mits ik snel weer ophoepelde. Want ze was salafistisch geworden. Ik moest goed begrijpen dat ik, ongelovige bij uitstek (?), slechts met de nek werd aangekeken. En die Somalische asielzoekers die ik hielp… In een onbewaakt ogenblik zeiden ze, dat ze me met alle genoegen zouden vermoorden als ik in hun land was, want daar wilden ze geen christenen. Eerlijk, maar niet heerlijk. De islam ten voeten uit. Vol onrecht, isolationisme en geweld.
“We zijn allemaal moslims,” zei Erdogan met zijn befaamde toespraak in Keulen, enkele jaren geleden. Al Qaida, salafisme, liberale islam en Erdogan. Eén pot nat. Alleen past hij dat niet toe op Koerden, Alevieten en mystiekelingen… Ook hij is inconsequent. En toch. Hij zei hetzelfde als Abou Taleb. “We zijn één club. Je kunt niet een klein deel daarvan afromen, want links en rechts, salafi en sunni, horen onafscheidelijk bij elkaar.” (Vrij geïnterpreteerd).
Wat doe je als de tyfus uitbreekt…? Luister naar Abou Taleb, dan zal ik zwijgen. Alleen, heeft hij een remedie?
A Dieu!
Vrede,
Bram Krol (vanuit de hitte van Ivoorkust, waar januari t/m maart bijna ondraaglijk heet zijn).
