Stemband – Dom ontworpen?

0
213
Een voorbeeld van zogenaamd ‘dom ontwerp’: de stembandzenuw. Deze zenuw loopt van de hersenen naar beneden de borstkas in, buigt om de aorta en keert terug naar de nek, waar het bewegingen van de stemband aanstuurt. Waarom zo’n lange omweg?

In eerste instantie lijkt de omweg die de stembandzenuw maakt misschien wat onhandig. Toch is het niet zo nadelig als het lijkt: de stemband functioneert tenslotte prima. De omweg wordt niet voor niets gemaakt. Zowel op de heen als de terugweg zijn er verschillende afsplitsingen van de zenuwbaan die andere spieren aansturen. Er is een belangrijker bezwaar tegen de bewering dat het een ‘dom ontwerp’ zou zijn. Apparaten die door mensen gemaakt worden, hoeven pas te functioneren als ze klaar zijn. Maar een levend organisme moet de hele periode dat het wordt gebouwd in leven zijn. Het kan niet even ‘niet leven’.

Complicaties
Die voorwaarde zorgt voor complicaties. Het betekent dat er soms compromissen gesloten moeten worden tussen de functionaliteit tijdens het embryonale stadium en de optimaliteit na de geboorte. De aorta moet al in een vroeg stadium van de ontwikkeling gevormd worden. Als er een zenuwbaan wordt aangelegd tussen twee organen kan het gebeuren dat de zenuwbaan aan het eind van de rit een omweg maakt, omdat die organen op een later moment nog kunnen verplaatsen ten opzichte van elkaar en ten opzichte van de aorta. Dit heeft te maken met de volgorde waarin structuren tijdens de embryonale ontwikkeling worden aangelegd, en hoeft zeker geen aanwijzing te zijn voor onintelligent ontwerp.

Dit artikel is overgenomen uit Weet Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Jorritsma, R.N., 2012, Stemband: ook dom ontworpen?, Weet 17: 28-29.