We hebben Tordna dat geld terug betaald. Die man is ook zo arm als een kerkrat. En die vrouw? We hebben haar bezocht. Ze is in geen jaren zo blij geweest. Haar man heeft haar verwaarloosd en betaalt haar geen cent. Nu is ze omringd met liefde. Is het een wonder dat die vrouw – na haar hondse behandeling – geen enkele affiniteit meer met het hindoeïsme heeft?
Een deel van ons werk is ‘talentenjacht’. In de kerk van ds. Tordna Paudel zag ik een jonge vrouw met opvallende gaven op het gebied van leiding geven en communicatie. Ze is de leidster van de jeugdgroep van de kerk, met 16 leden. Bij navraag bleek dat ze heel wat heeft meegemaakt. Toen Sirjana christen werd, hebben haar schoonouders haar Bijbel verbrand (2 jaar geleden) en haar zwaar mishandeld. Ze is in een krotje gaan wonen en voorziet voor zichzelf en twee kinderen in haar onderhoud als wegwerker (zwaar werk, sjouwen van grind en tot grind hakken van blokken steen). Ik wil overwegen of we haar (eerst op proef en voor tijdelijk) kunnen inschakelen voor nazorgwerk en evangelisatie. Haar predikant juicht dat toe. Twee jonge mensen, die in dat kerkje tot geloof kwamen afgelopen zaterdag, waren door haar meegenomen. O ja, dan moet ik ook nog zeggen dat haar echtgenoot, die in Maleisië werkt, geen geld meer aan haar opstuurt sinds ze tot geloof kwam. Hij heeft haar nog één keer opgebeld, om haar te vertellen dat ze een hond is…
Niet eerder zagen we zoveel mensen tot geloof komen in korte tijd. Het afgelopen half jaar was al een unicum, met meer dan 20 nieuwe gelovigen, maar nu, na ruim twee weken, is het al het dubbele (43). Surya heeft een fijne neus voor strategie en open deuren. Vooral onder de primitieve stam van de Chepangs zagen we veel mensen tot geloof komen. Bij een open lucht bijeenkomst zelfs 25 gelijktijdig, allen bekenden van de predikant van een dorpskerkje. Nog niet eerder in deze streken meegemaakt, waar ik al sinds 1982 kom). We gaan hem instrueren voor het gebruik van de nazorgmaterialen die we hebben ontwikkeld hier in Nepal.
Bij zulke duidelijke zaken vraag ik me niet af of het geld er wel is. Eerst wil ik weten ‘hoe de Geest leidt’. Maar ik kan je wel vertellen dat er mooie zaken aan de hand zijn in Damak. En in bijvoorbeeld Lakhanpur, waar gisteren een man tot geloof kwam. Dat is een dorpje aan de andere kant van het riviertje. De Geref. Kerk van ’s-Gravendeel heeft betaald voor een nieuw project daar (schooltje voor bijlessen en hulp bij de studie en voor sociale ontwikkeling van de allerarmsten in een sloppenwijkje). Er is ook een heel enthousiast lokaal comité opgezet om alles te begeleiden. Wat een belevenis. “We willen allemaal wel christen worden,” vertelde de voorzitter.
Vandaag hadden we een bijeenkomst met 16 werkers in Oost-Nepal en het aangrenzende deel van India (Bihar). Wat gebeuren er prachtige dingen. Zoveel, dat ik je lang niet alles kan vertellen. Dan zou ik een boekje moeten schrijven, alleen al van de ervaringen van de afgelopen 3 dagen. Vooral het nazorgwerk willen we aandacht geven, nu we het boekje ‘Opbouw’ in het Nepalees hebben vertaald. De eerste twee nazorggroepen zijn recentelijk van start gegaan, beide in Damak. Eén van de deelnemers is de chauffeur van een Piaggio (Tempo) die ons naar Lakhanpur reed. En bij de evangelistensamenkomst was ook Sirjana. Morgen gaat ze aan de slag. Ze vertelde dat ze alweer 2 mensen tot aan het punt van overgave aan Christus heeft geleid, gisteren…
Met een hart dat af en toe een paar slagen overslaat van opwinding en blijdschap, groet ik jullie – en een kersvers fotootje van de teambijeenkomst erbij. En van Sirjana. En van onze werker Bikash en zijn vouw Namrata en kind. Hij is altijd vrolijk en grappig.
Groet, Vrede,
Bram Krol
kijk ook eens op: www.bramkrol.com
