“Onder begeleiding van christelijke soldaten mogen we een kijkje nemen in Qaraqosh. Deze voornamelijk christelijke stad ligt in Koerdistan. Hiervandaan is het slechts twee uur rijden naar de grote stad Mosul, waar de strijd tussen het Irakese leger en de IS-strijders nog in alle hevigheid woedt. Qaraqosh en de dorpen eromheen werden eind oktober bevrijd, maar de ravage is zo groot, dat de christenen voorlopig nog niet kunnen terugkeren.
We komen aan bij één van de oudste kerken in de stad. Het gebouw is voor een groot gedeelte verbrand, en de rest is volledig overhoop gehaald. Op de binnenplaats zien we een grote hoop as liggen. IS heeft alle boeken en geschriften verzameld en in brand gestoken. Er is niets meer van over”.
Op de kerkmuren en op andere gebouwen zijn Arabische teksten gekalkt. Ik vraag aan de soldaten wat ze betekenen. ‘Jullie houden van het leven en wij houden van de dood’, vertaalt één van hen. En verderop: ‘Er is geen plek voor apen en varkens in de Islamitische Staat’. ‘Wij zijn de volgelingen van Mohammed, wij zullen met het zwaard vermoorden’, leest een ander voor.
Begraafplaats vernield
“Hoewel ik het had verwacht, schokt het me dat het christelijke erfgoed zo specifiek is aangevallen. De kruisen zijn zoveel mogelijk weggehaald of overgeverfd om het christendom uit te wissen. De christelijke begraafplaatsen zijn zelfs overhoop gehaald en lijken zijn uit de graven getrokken.
De soldaten houden een moment van gebed bij het altaar in de kerk. De mannen luiden de kerkklokken en plaatsen een zelf getimmerd kruis op de top van het kerkgebouw. ‘Het is erg pijnlijk voor ons dat IS zich in het bijzonder heeft gericht op het vernietigen van onze kerken en ons religieuze erfgoed’, zegt één van de christelijke strijders. ‘Maar we hijsen het kruis als symbool dat de christenen hier niet verslagen zijn. We zullen terugkeren. IS heeft niet gewonnen”.
Huizen afgebrand
“Later zit ik om de keukentafel met een gezin dat uit Qaraqosh naar Ankawa in Koerdistan is gevlucht. Na de bevrijding van hun geboorteplaats zijn ze gaan kijken wat er is overgebleven van de stad. ‘We zijn erg teleurgesteld en verdrietig’, vertelt de moeder van het gezin. ‘Veel huizen zijn afgebrand en andere zijn helemaal overhoop gehaald. Het is zo ontmoedigend. We weten niet wat de toekomst ons brengt, maar we hopen op hulp van de internationale gemeenschap”.
Er wordt momenteel redelijk veel hulpgoederen gegeven aan de getroffen streek. Die komt echter grotendeels terecht bij de Koerden en de centrale overheid. Jubilee Campaign stelt dat de christelijke gemeenschap in Irak zich moeten verenigen om ook in aanmerking te komen voor de humanitaire ondersteuning. De organisatie wil zich hiervoor inzetten. Dit zal veel lobbywerk vergen, zowel in Irak als bij de internationale gemeenschap. Uw gebed en steun is hard nodig, zodat Irakese christenen en andere minderheden in vrede kunnen leven in het land waar de taal van Jezus nog wordt gesproken.
Bron: Jubilee Campaign
http://www.jubileecampaign.nl
