Idiote dingen van de duivel

0
270
De Bijbel heeft het bijvoorbeeld over de zeven zonen van Skevas, die door een bezetene werden aangevallen en die naakt op de vlucht sloegen (Handelingen 19: 16). Daar moest ik aan denken bij het verhaal van Dan Bahadur Thapa, een selfmade priester in Kuiniti in het westen van het land, een dorpje met 1000 inwoners. Voor elke seance kreeg hij 100 roepies (80 cent) en gratis sterke drank. Zijn prevelementen waren machtig en gevreesd. Veel zieken genas hij. Ze kwamen soms van verre. Maar als hij iemand vervloekte, kon die wel inpakken. Hij kreeg veel respect en werd ook gevreesd. Daarom had hij geen vrienden. Hij wist dat hij een werker van de duisternis was.

Door Bram Krol

Wilde hij stoppen met zijn werk als ‘toverpriester’, dan gingen de boze geesten tegen hem te keer. Hij werd ’s nachts fysiek overweldigd, kreeg enorme klappen en trappen en hoorde stemmen. Hij durfde nauwelijks meer zijn ogen dicht te doen. Overdag kon hij nauwelijks lopen van de pijn. Maar het Evangelie trok hem aan. Hij werd tussen ‘ja’ en ‘nee’ heen en weer geslingerd.

Tijdens ons bezoek kwam hij openlijk tot geloof. Voor het eerst in jaren heeft hij een avond niet gezopen. We hebben gebeden dat hij vreedzaam kon slapen en dat lukte die nacht inderdaad. Daarna ook. Het hele dorp op z’n kop. “Jullie hebben onze priester afgepikt. Waar moeten we nu heen?”

Soms zie ik dingen gebeuren, zoals dit voorval, waar ik zo een bijbeltekst bij kan opzoeken. Waarom zie ik dat zo weinig in Nederland? Omdat we ver van de Bijbel zijn afgedwaald. Velen zitten zo verstrikt in de netten van de duivel, dat hij helemaal niets hoeft uit te spoken om hen vast te houden. Zelfs veel (naam-)christenen hebben nauwelijks iets met de Christus.

En doorbraken? Bij de vleet. Gisteren kwamen drie mensen tot geloof, twee tieners en een oude vrouw. Vandaag zes, in twee dorpen dicht bij Itahari (40 km. ten oosten van Damak). Omdat er daar nog 7 anderen bijzonder open staan voor het geloof, die ook beloofden om naar de samenkomsten te komen, overwegen we om daar vanaf komende maandag samenkomsten te beleggen. In die dorpen is de maandag de dag waarop de winkels gesloten zijn. Dan alleen kunnen onze vrienden zich vrij maken. (Veel nieuwe gelovigen zijn de vrucht van vele gesprekken die vooraf aan onze komst plaats hadden, dat beseffen we.)

Dat is dan de vierde ‘fellowship’ die we in een maand tijd beginnen. Gisteren openden we de fellowship voor het stadje Gauradaha, 15 km. van Damak, onder leiding van Bikash. Mensen uit enkele dorpen dichtbij en uit het stadje zelf komen samen in een gehuurde kamer, 17 mensen momenteel. Het kerkje van Oorlabari (7 km. ten westen van Damak, een vrucht van ons werk) is 2 weken geleden gestart met een nieuwe fellowship in een dorp ten noorden van hun plaats. Vorige week begon er een nieuwe fellowship in Bihar (India), door onze werker in de buurt van de stad Purnia. En dan de fellowship die vandaag ‘uit de lucht’ kwam vallen, in het dorp Salakpur. En het lijkt erop dat er de komende weken nog weer een fellowship bijkomt, in een dorp op 30 km. ten zuidoosten van Damak. Je moet weten dat wat hier een fellowship heet, een kerk-in-wording is.

Morgen trekken we de bergen in, en met die mededeling ben ik alweer aangeland bij een vriendelijke groet en Gode bevolen!