Hij is zelf al vele jaren bij de internationale beweging betrokken, die van plan is 100.000 zendelingen klaar te stomen om de landen tussen China en Jeruzalem te bereiken met het evangelie. Via de zijderoute, zeg maar. Vooral Chinezen die veelal als tentenmakers werken. Het is een niet-Westerse wijze van zending bedrijven.
Boeken
Bach schreef er diverse boeken over, waaronder het onlangs in het Nederlands vertaalde en verschenen ‘Blijf staan voor Christus’. Aan een tweede boek over evangelisatie in Noord-Korea wordt gewerkt.
Het zwaartepunt van het christendom is verschoven van de ook kolonialisme bedrijvende Westerse landen naar Afrika en Oost-Azië. “De zendingsbeweging verkleurt net zo hard als de kerk”, schreef zendingsspecialiste Kim ter Berghe onlangs.
In de ooit bloeiende christelijke gemeenschappen in de landen van het zogenoemde 10/40 raam, zorgt al eeuwenlang de islam voor verdrukking en achterstelling van christenen. Westerse zendelingen krijgen daar maar moeizaam een voet aan de grond. Ook in gesloten boeddhistische en hindoeïstische landen. Maar nu krijgen Chinezen een zeker aanzien in de wereld. En in China is een opwekking gaande, zegt Ter Berghe.
Zijderoute
Al 100 jaar willen christenen langs de zijderoute ‘terug naar Jeruzalem’. Zoals westerse zendelingen als bijvoorbeeld docenten Engels werden uitgezonden, doceren nu chinezen bijvoorbeeld Mandarijn in Pakistan. En ze beginnen in het Midden-Oosten winkeltjes, restaurants, kleuterschooltjes enzovoort. “Al lange tijd wordt door christenen gebeden voor een doorbraak in islamitische landen. Is dit wellicht (een deel van) het antwoord van God op deze gebeden”, schreef Ter Berghe in Het Zoeklicht. “En zijn we als Westerse christenen bereid naast deze Chinese zendelingen te gaan staan, ook al opereren ze niet volgens onze methoden of onder ons leiderschap?”
