Door Bram Krol
Ik maak me woest op de Nepalese overheid. Vorig jaar hebben ze een wet aangenomen, waardoor het heel erg moeilijk wordt voor christenen om geld te ontvangen. De banken moeten eerst informeren waar het voor bestemd is. Niemand anders lijdt eronder. Zelfs de politieke groeperingen niet, die grove bedragen ontvangen uit hetzij India hetzij China. Maar christenen moeten worden weggepest. Stel je voor, dat je, als je boodschappen wilt gaan doen, eerst een verklaring van weet ik wie moet tonen dat je je eigen geld inderdaad daarvoor mag uitgeven… Een project in Lakhanpur komt nog steeds niet van de grond. Het geld wordt vastgehouden. De bank weigert ook het terug te storten naar Nederland. Hoe moet dat nou weer?
Wat me soms boos maakt en meestal een beetje narrig is dat mensen zo slecht lezen. Schrijf ik iets ten nadele van de islam, dan ben ik dus (?) een vijand van alle moslims – dat moest ik lezen nadat ik een hele dag met een paar Palestijnen was opgetrokken. Als je het ergens niet mee eens bent, verandert dat je karakter heus niet. Je kunt tegen IETS zijn, en tegelijk de vriend van IEMAND die er anders over denkt.
O ja, ik schreef dat een antisemitische moord in Parijs, recentelijk, niet vermeld was in de Franse/Nederlandse kranten. Dat was niet zo, maar ik las er voor het eerst van in de Israëlische pers, die vaak snel en goed nieuws levert. Later kwam Europa… Dat is trouwens wel gebeurd met een eerdere anti-semitische moord, ook in Parijs, waar de kranten alleen maar schreven over een ‘geestelijk gestoorde figuur’ die dat op zijn geweten had. Dat is een beetje een tendens in West-Europa, en ik ben daar nogal alert op. Dat is een verkeerde tendens, slechts bedoeld om ‘vrede’, maar op verkleerde gronden, te behouden. Eerlijkheid is beter. Ook wanneer het gaat om mijn bevindingen met landen, religies en stromingen. Zwijgen, vrienden, zou mijn dood worden – en die van jullie ook.
Groet,
Vrede,
Bram Krol
