Het was de week dat het nieuws over de abortuswetgeving in Texas (VS) nog wat nasudderde. Stirezo is blij met de ruimte die het Nederlands Dagblad aan pro-lifeorganisaties bood om (ook) te reageren.
Stirezo-woordvoerder Hugo Bos ziet de Texaanse wet als het resultaat van een lange strijd. Hij noemt de inzet van pro-life wakers, “die dagelijks bidden en hulp verlenen bij abortoria. Hulp die bijvoorbeeld door kloosters gegeven worden, waar zusters zich belangeloos inzetten voor de ongeboren kinderen.”
De Nederlandse media zijn nagenoeg unaniem negatief over de wet. “Daarentegen hoor en lees je in de Nederlandse media niets over de bommelding die abortusvoorstanders gedaan hebben bij de organisatie Texas Right to Life.” Op één punt zou Stirezo de redactie van het ND willen verbeteren: “Noem de Texaanse abortuswet alstublieft niet ‘streng’. Er is niets strengs aan het beschermen van het elementaire recht op leven. Wat streng is, is dat ongeboren kinderen overgelaten worden aan de moordtangen van de aborteur.”
Kloppend hart
De nieuwe wet in Texas verbiedt abortus zodra het hart kloppend waarneembaar is. Dat is over het algemeen na zes weken. Stirezo: “Pro-lifers zijn de eerste om te erkennen dat de wet beperkt is, want het recht op leven geldt ook als je hart nog niet klopt. (Anders zou je mensen met een hartstilstand direct naar het mortuarium moeten brengen, niet naar het ziekenhuis.) Maar het is een aanzienlijke vooruitgang in de Verenigde Staten, waar het hooggerechtshof abortus toestaat tot de geboorte. Elk ongeboren kind dat door deze wetswijziging wordt gered is winst.”
