Er komt geen morgen zonder nacht
Het ochtendgloren wordt geboren
Na lange uren duisternis
Waarin het licht verdwenen is
De bloemen zich hebben gesloten
Maar in de vroegte komt de dauw
Die drijft de droogte in het nauw
En maakt de nieuwe dag weer fris
Er komt alleen maar heerlijkheid
Na harde tijden van het lijden
Er groeien parels uit de pijn
En uit de rots komt een fontein
Die te verwachten heet geloven
Het is al zien wat niemand ziet
Het oog doorgrondt de waarheid niet
Die er in eeuwigheid zal zijn
Een Man van mensen heeft geloofd
Hij werd ontboden uit de doden
Dat nam Hij in vertrouwen aan
Hij is de lijdensweg gegaan
Want Hij keek verder dan twee dagen
Hij zag het licht door lijden heen
En zo werd Hij de Nummer één
Van wie met Hem zijn opgestaan
Johan Th. Bos
20 juli 2006
