Toch is het niet zo simpel. Ik denk dat heel veel mensen in deze tijd een uitvlucht willen, een ontsnapping. En drank of drugs zijn uitvluchten: een oplossing, vaak tijdelijk, voor haast, stress, angst of verdriet. Dáár ligt het probleem. Je ziet en hoort heel veel politiek correcte anti-rookreclames en toch loopt het aantal rokers onder jongeren niet hard terug. Hoe kan dat? Zijn het domme meelopers? Of houden ze het tempo in de maatschappij gewoon niet meer bij? Zoeken ze misschien een uitweg uit de drukte, uit zichzelf?
Genieten mag
Ook van een drankje. Jezus veranderde water in wijn, niet andersom. Zelfs af en toe een sigaret kan volgens mij geen kwaad. Maar het is altijd een spanningsveld: waar ligt de grens waar je afhankelijk wordt van genot? Je bent geen slecht mens als je verslaafd bent aan drank of drugs: maar je wordt pas écht mens als je de oorzaken daarvan onder ogen komt. En als je daar wat aan durft te doen.
Bron: Mijn Kerk
