“Deze feministische gedachte druist in tegen de scheppingsorde van de Schepper”, schrijft Niemeijer. Man en vrouw zijn wel gelijkwaardig, maar door God verschillend geschapen, voegt hij er aan toe. Maar ja, de maatschappij is veranderd en men gaat er vanuit dat de Bijbelse boodschap is gedateerd en zich moet aanpassen aan de normen van de hedendaagse samenleving. En voor veel wetenschappers, zegt Niemeijer, is de Bijbel een ouderwets boek dat niet meer met de tegenwoordig geldende wetenschap overeenstemt.
De auteur betoogt dat God in het Nieuwe Testament niet anders over Zijn schepping is gaan denken dan in het Oude. Hij wijst er op dat de Here Jezus twaalf mannen om zich heen koos en ook in de eerste gemeenten de oudsten allemaal mannen waren. De Here Jezus was in elk geval niet genderneutraal, constateert Niemeijer.
Voor feministische vrouwen is wat Paulus over het onderwerp zei ‘vloeken in de kerk’. In tegenwoordige gemeenten hebben vrouwen vaak leidende posities, geven daar onderwijs enzovoort. Men probeert dat volgens Niemeijer te legaliseren met oneigenlijke argumenten. Zoals verwijzing naar Debora, die naar zijn mening onder bijzondere omstandigheden Gods volk leidde. Ook wordt vaak gezegd dat in het Nieuwe Testament profetessen voorkwamen, maar Niemeijer vraagt zich af of dat wil zeggen dat de vrouw onderwijs in de gemeente mag geven.
Het neemt niet weg dat vrouwen in de gemeente heel veel kunnen doen, maar het leergezag is naar zijn overtuiging uitsluitend weggelegd voor de broeders.
