Mees van de Brug is een opgewekte, vriendelijke, roodharige man van 30 jaar. Hij is gelukkig getrouwd en hoopt na de zomer met zijn vrouw naar een Bijbelschool in Amerika te gaan. Maar nog niet zoveel jaar geleden lag zijn leven totaal in puin. Hij was zwaar drugsverslaafd. Hier vertelt Mees zijn verhaal.
“Tot ongeveer mijn zevende jaar gingen we als gezin naar de kerk. Ik ben toen wel naar de zondagschool geweest, maar omdat ik zo onrustig was, zo’n druktemaker, kon ik dat nooit volhouden. Ik rebelleerde daar volop tegen. Op een gegeven moment waren mijn ouders het zo zat dat ze zeiden: ‘Als hij het echt niet wil, stopt het gewoon.’ Daarnaast kreeg mijn moeder rugklachten en ze kon niet meer goed zitten in de banken. Toen kwam de dominee en die zei: ‘Het zal wel een straf van God zijn dat je dat hebt’. Dus toen waren ze klaar met de kerk en gingen we niet meer. Dat vond ik wel prima, want ik had niks met God.
Stappen
Toen ik vijftien was, kreeg ik vrienden. Die had ik nooit eerder gehad, dus plaatste ik deze vrienden op de hoogste positie in mijn leven. We gingen stappen, maar toen waren er nog geen drugs in het spel. Dat kwam toen we wat ouder werden. In het begin wilde ik daar niets mee te maken hebben. Daarnaast was ik astmapatiënt, dus ik dacht: ‘Als ik dat doe, ga ik dood.’ Ze bleven maar pushen en dat vond ik niet leuk. Ik had een leuke baan. Ik had het goed voor elkaar, dus ik nam afstand van ze.
Afwijzing
In mijn jeugd had ik veel afwijzing ervaren. Ik had moeite om aansluiting te vinden bij mensen. Op een gegeven moment vond ik een meisje erg leuk en die wees me ook af en daar kon ik niet mee omgaan. Die avond hadden die vrienden mij uitgenodigd voor een hardstylefeestje, zo’n drugs feestje, en toen kon het mij niet meer schelen. Ik ging er naar toe vanuit afwijzing en toen heb ik voor de eerste keer drugs gebruikt.
Steeds vaker
Toen dacht ik: ‘He, er gebeurt gewoon niets. Ik blijf gewoon leven.’ Ik voelde me goed, ik voelde me de koning. Dus ik begon in het weekend te gebruiken en dat werd steeds vaker. In het begin gebruikte ik vooral GHB. Dat is een synthetische drug. Toen ging ik daar XTC bij gebruiken en alle drugs die je maar kunt verzinnen, tot cocaïne aan toe. De combinatie GHB en cocaïne vond ik fantastisch. Ik ging het toen ook thuis gebruiken totdat ik uiteindelijk elke dag aan de drugs en de drank zat en er niet meer van af kon blijven. Dan lag ik hele dagen alleen thuis op de bank drugs te gebruiken, drie dagen, vier dagen achter elkaar. Dan sliep ik niet en dan dronk ik alleen maar alcohol en was ik coke aan het snuiven.
Afkickkliniek
Toen ben ik naar een afkickkliniek geweest en daar had ik gesprekken. Daarna ging het een poosje goed, maar na een tijdje viel ik weer terug. Daar kwamen mijn ouders ook weer achter en toen gingen we weer naar de kliniek en toen zeiden ze daar dat ik waarschijnlijk ADHD had, want ik was zo’n druktemaker en die coke leek mij rust te geven. Dat was niet waar, maar ik stemde er mee in, want ik wilde er van af. Dus toen schreven ze me Ritalin voor. En dat was eindelijk sinds vier jaar dat ik kon stoppen met de cocaïne. Maar toen begon ik twintig tot dertig van die Ritalin pillen per dag op te eten en daarbij te drinken als een ketter, omdat dat eigenlijk hetzelfde roesje gaf als cocaïne. Op dat moment, toen ik van de cocaïne af was, wilde ik bij mijn ouders uit huis en in die tijd heb ik ook een huis gekocht. Toen had ik geld, want apotheekdrugs krijg je voor niks.
Financieel
Eerst ging het redelijk goed. Het was wel heftig met die Ritalin, maar ik kon mezelf financieel bedruipen omdat ik geen cocaïne meer kocht. Maar ik begon me lichamelijk zo slecht te voelen dat ik wist dat ik van de Ritalin af moest. Op een gegeven moment stopte ik ermee en toen voelde ik me op een nacht zo slecht dat ik bijna met twee vuisten door de muur heen sloeg door de afkickverschijnselen. Na twee of drie maanden begon ik weer met de coke, omdat ik de roes miste en dat leidde weer naar dagelijks gebruik. Toen kwam ik daardoor financieel in de problemen en had ik wat leningen afgesloten. Ik kon nog wel werken, maar moeilijk. Ik meldde me heel veel ziek, omdat ik me beroerd voelde. Mijn werkgever gaf op een gegeven moment aan dat als ik me nog één keer ziek meldde, hij afscheid van mij wilde nemen.
Vrienden
Twee vrienden uit een band waarin ik heb gespeeld, zijn tot levend geloof gekomen. Eén van die jongens had mij een keer een Bijbel gegeven en één van die avonden dat het heel slecht met mij ging, pakte ik die Bijbel en las ik een vers waar ik helemaal niets mee kon. Toen ging ik op mijn knieën en zei: ‘Nou God, als U er bent, waar bent U dan?’ En toen gebeurde er helemaal niets. En een maand later, toen ik weer drugs aan het gebruiken was, kreeg ik ineens een stem in mijn hoofd: ‘Je moet die jongen bellen.’ Dat deed ik toen.
Zielestrijd
De volgende avond kwam hij bij mij en die avond stond ik ook helemaal stijf van de drugs en van de drank. Ik had een enorme zielestrijd. Hij belde aan bij mijn appartement en ik ging naar beneden, waar ik hem ontving. Hij zag wel dat ik high en dronken was, maar hij veroordeelde mij niet. Hij omhelsde mij en zei: ‘Man, hoe is het met je? Ik heb je lang niet gezien. Fijn dat je me hebt gebeld!’ Dus ik dacht: ‘Wat is dit? Iemand die me niet veroordeelt!’
Jezus
Hij vroeg hoe het met mij ging en ik vertelde mijn hele verhaal en er was weer geen veroordeling. Toen ik klaar was met vertellen zei hij: ‘Je bent nu in de duisternis en als het zo doorgaat, gaat het niet lang goed met je. Dan kom je niet op zo’n hele fijne plek. Maar als jij vanavond Jezus gaat accepteren, gaat je hele leven veranderen. Dan heb je hoop en een toekomst.’ Dat wilde ik wel, dus hij bad met me en toen wierp hij er nog een demon van verslaving uit en toen ging hij naar huis. Toen heb ik nog één keer gesnoven en toen dacht ik: ‘Dit wil ik niet meer.’ Toen ben ik gestopt en heb de drugs weggegooid en werd de volgende dag fit wakker.
Dagelijks
Toen belde die vriend mij dagelijks op. Drie keer per dag een uur. Hij is makelaar en had een superdrukke baan, maar God maakte gewoon tijd in zijn agenda om mij te kunnen bellen. Hij nodigde me ook vaak uit om ’s avonds bij hun thuis te komen eten en te praten. Het eerste wat hij de volgende dag tegen mij zei was: ‘Mees, je hebt je bekeerd en je hebt Jezus aangenomen in je leven, maar nu moet je kiezen. En je kunt kiezen, want je bent vrij, maar jij moet kiezen. ‘ Ze hebben mij echt op mijn benen gezet en ondersteund.
Misleid
Net na mijn bekering ben ik wel eens in de verleiding gekomen om opnieuw drugs te gebruiken. Wat ik nu heb geleerd is dat als jij drugsverslaafd bent, jij demonen bij je binnenlaat, want het is gewoon demonisch. De Bijbel zegt dat we die kunnen uitdrijven, maar Jezus zegt dat de waarheid je vrij zal maken. Ik had in het begin nog niet een voldoende vernieuwd denken om weerstand te kunnen bieden, dus ik werd nog misleid. Ik heb het nog twee keer daarna gedaan en ik ben nog een keer een week teruggevallen. En na die laatste week, dat is nu drie jaar geleden, heb ik het ook nooit meer gedaan. En nu is het verlangen er helemaal niet meer.
Bos
De laatste keer dat ik een week lang was teruggevallen, zat de vijand op mijn nek en zei: ‘Het maakt nu niets meer uit, je hebt het nu toch al verprutst.’ Na een week was het zo erg dat mensen mij een hele dag kwijt waren. Ik lag ergens in een bos, helemaal van de kaart van de drugs. Op een gegeven moment hebben ze me toch gevonden en toen belden vrienden me op en zeiden: ‘Mees, het maakt niet uit. Bij Jezus mag je altijd opnieuw beginnen.’ Er was ook bij hun geen veroordeling. Je mag gewoon weer verder. Dat is geweldig. Dat is het evangelie. Bij Jezus verpruts je het nooit.
Gered
Ik ging toen naar de Sefanja gemeente in Harderwijk en was voor het eerst na een paar weken de Heer weer aan het aanbidden en toen liet God me in een visioen zien dat ik in het bos lag en Hij zei: ‘Mees, toen jij daar lag, heb Ik je nooit verlaten, en op dat moment hield Ik net zoveel van je als wanneer je de Bijbel aan het lezen bent.’ Vanaf dat moment was ik helemaal vrij en heb ik ook nooit meer drugs gebruikt. Na mijn bekering heeft God mij op ieder terrein van mijn leven hersteld. Hij heeft mijn financiën hersteld, mij volledig genezen en Hij heeft me zelfs een vrouw gegeven. Maar het belangrijkste is dat Hij me gered heeft van de hel. Alle eer is voor God.’
Tekst: Rineke Peterson
