Ik spreek Noah van Dam (16) (foto met nummer 2) op sportcentrum Papendal bij Arnhem. Als ik binnenkom, ruik ik de geur van sport. Noah zit hier intern met als doel om over een paar jaar de spelverdeler te zijn van het Nederlands volleybalteam en te spelen als prof in de Italiaanse competitie. “De Olympische spelen zou natuurlijk helemaal gaaf zijn”, zegt Noah. Maar zo ver is het nog lang niet. “De kans dat ik het haal is klein, dat besef ik. Maar wat ik wel weet is dat God mij het talent heeft gegeven om een goede volleyballer te zijn.”
Tekst: Jacco Stijkel
Noah was vier en op vakantie met zijn familie op een camping in Italië. Daar speelde hij met een vriendje voor het eerst volleybal. Later werd hij lid van de volleybalvereniging Taurus in Houten en vervolgens ging het snel. Hij speelde in een goede jeugdlichting. “We zijn zelfs kampioen van Nederland geworden. Ik kwam in de nationale selecties terecht. In november 2014 werd ik geselecteerd voor jeugd Oranje. Het ging om een belangrijk jeugdtoernooi met acht landen. Maart vorig jaar kreeg ik de vraag of ik ook intern op Papendal te zitten. Op Papendal zitten veel topsporters. Hier zijn de beste trainingsfaciliteiten. Ik vond het een moeilijke beslissing. Ik was nog maar vijftien en om dan al uit huis te gaan…… Bovendien kies je dan echt voor een leven als topsporter. Dat wordt dan het grote doel. Maar nu ga ik er helemaal voor.”
Trainen
Noahs leven draait nu om trainen, naar school, trainen, eten, slapen. “Ik train sowieso 20 tot 25 uur per week. Dat is volleybal- en krachttraining. Ik merk dat ik veel sterker wordt en dat moet ook. Ik spring nu bijvoorbeeld zeven centimeter hoger, voor een volleyballer is dat belangrijk. School is aangepast op het trainen. Ik doe nu 4 havo en alleen de zes vakken waar ik examen in ga doen. Deze vakken zijn vanaf volgend jaar over twee jaar uitgesmeerd. Het volleybal staat voorop, maar een diploma is wel belangrijk. Want ik besef mij (mij weg) heel goed dat het niet vanzelfsprekend is dat ik ook de top haal. Van een lichting van twintig spelers haalt slechts één of twee de echte top. Ik heb de drive en het talent om dit te bereiken, anders had ik deze stap niet gezet. Hier kan ik het beste uit mijzelf halen.”
Leider
Wat opvalt bij Noah is zijn leiderschapskwaliteiten. “Dat hoort ook bij mijn positie als spelverdeler. Die is ook vaak de aanvoerder van het team. Ik ben iemand die niet alleen met zijn eigen spel bezig is, maar met het hele team. Een ploeggenoot juist stimuleren als een bal mislukt. Ik ben een echte teamspeler, dat vind ik juist ook leuk aan volleybal.” Als Noah volleybal kijkt, let hij vooral op de spelverdeler. “Bijvoorbeeld naar Nimir Abdelaziz, de huidige spelverdeler van Oranje. Yannick van Harskamp is een speler waar ik mij aan spiegel. Hij heeft net als ik een goede balbehandeling.”
Italië
Noah heeft in zijn hoofd zijn carrière als uitgestippeld. “Ik speel nu met jong Oranje in de Nederlandse eredivisie. Het doel is om over drie jaar bij een Nederlandse topploeg te spelen. Dat moet ik dan één tot twee jaar doen. Naar het buitenland is dan een logische stap, eerst bijvoorbeeld naar België daarna naar de echte top en dat is Italië. Daar kun je als prof goed leven. Bovendien is Italië een prachtig land”, lacht hij. De grote droom is natuurlijk de Olympische Spelen. “Ik krijg bij jong Oranje training van Ron Zwerver, één van de toppers van toen. Hij heeft goud gewonnen in Atlanta. Hij vertelt prachtige verhalen over de Spelen. Ja dat was echt een unieke prestatie. Het mannenteam zit nu een beetje in een dipje, aan mijn generatie om dit te veranderen.”
Gelovig
Noah komt uit een gelovig gezin. “Mijn vader is dominee in de PKN. Hij heeft geen vaste gemeente, maar helpt kerken op projectbasis. Nee, een klassieke domineeszoon ben ik niet. Mijn moeder werkt bij de EO als beleidsadviseur. Geloof was vanzelfsprekend bij ons. Ook ik heb altijd geloofd. Ik moet er alleen nu meer bewust tijd voor maken en dat doe ik graag. Weet je, ik ga nu naar een openbare school. Hiervoor ging ik naar de evangelische school De Passie, het geloof speelt een heel belangrijke rol daar. Ik las zeg maar automatisch uit de Bijbel, nu heb ik een Bijbel op mijn kamer waar ik zo nu en dan in lees. Ik bid elke dag en ben ook open over mijn geloof. Maar als ik eerlijk ben staat het volleybal op nummer één. Ik heb het talent om goed te kunnen volleyballen van God gekregen. En dat wil ik graag goed gebruiken.”
============================================
Al in Jong Oranje
Noah speelde eind maart als jeugdspeler in Jong Oranje. Het doel was plaatsing voor het Europees kampioenschap later dit jaar. In Harderwijk verloor Nederland van Tsjechië en Turkije, maar werd er gewonnen van Letland. Dat betekende geen EK. “Maar voor mij was het een mooie ervaring”, vertelt Noah. “Deze ervaring kan ik mee nemen naar volgende toernooien die ik met mijn eigen lichting ga spelen!”
