Namens Athletes in Action was ik onderdeel van het team dat de (christelijke) atleten geestelijk ondersteunde. Het zou voor mij een nieuw avontuur worden waarin ik veel ervaring hoopte op te doen in het werken met sporters van dit – het allerhoogste – niveau. Het is een bijzondere ervaring geweest waarin ik veel heb mogen leren. Ik ben meer te weten gekomen over dat wat een atleet nodig heeft om goed te presteren. Hoe hij of zij óók geestelijk lekker in z’n vel moet zitten om het maximale uit zichzelf te halen. Ik heb met eigen ogen gezien hoe de camera’s constant op de sporters gericht staan, echt bij alles wat ze doen. Ik had goede gesprekken met familieleden van sporters die misschien nog wel meer spanning hadden dan de sporters zelf, omdat ze geen invloed hadden op het resultaat. Maar wat ik bovenal zag, is iets wat ik eigenlijk al lang wist maar soms zo makkelijk dreig te vergeten: deze sporters zetten zulke bovenmenselijke prestaties neer dat je bijna zou vergeten dat ze gewoon mensen zijn.
Bakje koffie
Het zijn mensen die je gewoon kunt aanspreken in de Starbucks en dan ook nog een mooi gesprek mee kunt hebben over andere dingen dan alleen sport. Het zijn mensen die ook behoefte hebben aan afleiding van alle spanningen in het dorp. Die blij zijn als ze even een bakje koffie kunnen doen met iemand die niks van ze wil. Het zijn mensen die net als ik af en toe dingen doen die ze eigenlijk niet moeten doen maar toch doen. Even uit de discipline stappen die ze al vier jaar vasthouden. Het zijn mensen die ondanks de enorme focus op dat waarvoor ze gekomen zijn ook tijd hebben om speldjes te ruilen (pinn trading). Bovenal, het zijn mensen die behoefte hebben aan echte en oprechte relaties. Daar kan geen goud, zilver, brons, PR of welke presentatie dan ook tegen op.
Wijzen op Jezus
In Rio mocht ik bovenstaande dingen zelf ondervinden. Het was een bijzondere ervaring en voor mij een bevestiging voor dat waarvoor God mij heeft geroepen. Ik wil Gods liefde brengen in de sportwereld. Het is een ‘wereld’ van veel eenzaamheid omdat de echte relaties ontbreken. De sporters die nu met een gouden medaille thuiskomen, lijken aan vrienden geen gebrek te hebben. Maar wie blijven erover als de prestaties er niet meer zijn? Welke relaties zijn echt? Wie kijkt er nu nog om naar Henk Grol of Yuri van Gelder? Wie praat er nog over Marianne Vos nu er een nieuwe fietsheldin is opgestaan? Mijn droom is dat er voor elke sporter een vriend zal klaar staan die hen zal wijzen op Jezus. Die hen kan laten zien dat er altijd Iemand is die wel voor je klaar staat en van je houd ongeacht wat je hebt gepresteerd. Ben jij beschikbaar voor de mens in elke sportheld(in)?
==============================================
Achterberg
Jan Achterberg (30) is medewerker van Athletes in Action (AIA) en begeleidt vanuit zijn rol sporters die hun geloof een vooraanstaande plek geven in de uitoefening van sport. Jan heeft zelf op het hoogste landelijke niveau geschaatst (marathonschaatsen) en werd daarin geconfronteerd met de spanning tussen geloof en (top)sport. Een zoektocht die hem bij AIA bracht en die inzichten opleverde die Jan nu – als medewerker van AIA – graag deelt met de sportwereld.
====================================
Privacy
Vanwege privacy reden kan ik niet vertellen met welke sporters ik in contact ben geweest maar als u meer wilt lezen over hoe sporters hun geloof vorm geven, kijk dan zeker even naar deze website http://athletesinaction.org/olympics/
