Herdenking van de verwoesting van de tempels

Mattheüs 24:37-39
37 Jeruzalem, Jeruzalem, u die de profeten doodt en stenigt wie naar u toegezonden zijn! Hoe vaak heb Ik uw kinderen bijeen willen brengen, op de wijze waarop een hen haar kuikens bijeen brengt, maar u hebt niet gewild!
38 Zie uw huis wordt als een woestenij voor u achtergelaten.
39 Want Ik zeg U: U zult Mij van nu af aan niet zien, totdat u zegt: Gezegend is Hij Die komt in de naam van de HEERE!

Mattheüs 24:1-4 en 13
1 En Jezus ging weg en vertrok uit de tempel; en zijn discipelen kwamen naar Hem toe om Hem op de gebouwen van de tempel te wijzen.
2 Jezus antwoordde en zei tegen hen: Ziet u dit alles? Voorwaar, Ik zeg u: hier zal niet één steen op de andere steen gelaten worden die niet afgebroken zal worden.
3 Toen hij op de Olijfberg zat, gingen de discipelen naar Hem toe toen zij alleen waren, en zeiden: Zeg ons wanneer zullen deze dingen gebeuren? En wat is het teken van uw komst en van de voleinding der wereld?
4 En Jezus antwoordde en zei tegen hen: Pas op dat niemand u misleidt.
13 Maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden.

Jeremia 52:12-14
12 Daarna, in de vijfde maand, op de tiende van de maand – dat jaar was het negentiende regeringsjaar van koning Nebukadnezar, de koning van Babel – kwam Nebuzaradan, de bevelhebber van de lijfwacht, die in dienst stond van de koning van Babel, in Jeruzalem.
13 Hij verbrandde het huis van de HEERE, het huis van de koning en alle huizen van Jeruzalem. Ja, alle huizen van de aanzienlijken verbrandde hij met vuur.
14 Heel het leger van de Chaldeeën dat de bevelhebber van het leger bij zich had, brak alle muren rondom Jeruzalem af.

Afgelopen maandag herdachten de Joden de verwoesting van de tempel. De eerste keer in 586 voor Christus en de tweede keer in 70 na Christus. Beide keren is de tempel verwoest op dezelfde dag. De negende van de maand Av, dat is de elfde maand. Ze lezen dan de Klaagliederen. Het is een dag van zware rouw. Dat doen ze elk jaar. Ze leven nog steeds in de verwachting van de komst van hun Messias. Wat een tragiek want hun Messias was al gekomen volgens de profeten. Maar ze hebben Hem net als hun profeten gedood. En dan profeteert Messias Jezus dat de tempel opnieuw verwoest zal worden. En dat is in het jaar 70 dan ook gebeurd. En tot heden is de tempel niet herbouwd.

De Bijbel spreekt duidelijk over de herbouw van de tempel in Ezechiël 40-47. En in het boek Openbaring. Waarschijnlijk heeft Johannus aan wie Jezus de Openbaring heeft gedicteerd geweten van de verwoesting van de tempel in het jaar 70. Waarschijnlijk is deze openbaring van na het jaar 70. We zien dan opnieuw profetische vergezichten die ons vertellen dat het Babel van de hoer, de eindtijd, de hoogmoed, de goddeloosheid in één uur zal vallen. En dat dan het einde zal komen. Zacharia profeteert dat en de Here Jezus spreekt daarover in Mattheüs 23 tot 25. We leven in enerverende tijden. De profeten spreken. De centrale boodschap is: Wie volhardt tot het einde, die zal behouden worden. Heerlijk evangelie. God houdt ons vast door zijn woord en Geest. Hij openbaart zich aan ons. Daarom ‘woon’ in het woord dan koersen we goed. HEERE, kom tot uw doel. De tijd is vervuld. Het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen. Bekeert u en gelooft het evangelie. Markus 1:15

L.P. Dorenbos,
Email: dorenbos@kiesdanhetleven.nl
www.woonbijbel.nl
www.knierevolutie.nl

Tisja Be’av (Treurdag verwoesting van de tempel)
Tisja Be’Av betekent letterlijk, in Hebreeuws: de negende dag van de maand Av (dat is de 11e maand van het Joodse jaar). Met recht een ramp-datum, want op die dag werd (in 586 v.Chr.) de Eerste Tempel verwoest. Maar óók de Tweede Tempel werd op de negende Av verwoest. (70 na Chr.).

Een dag om stil te staan bij de vele rampen die het Joodse volk hebben getroffen. Volgens de Talmoed was het ook op deze dag, dat Mozes de stenen tafelen verbrijzelde toen hij zag hoe het volk om het gouden kalf danste (Ex.32). Ook wordt gedacht aan de verbanning van de Joden uit Engeland (1290) en later uit Spanje (1492).

Tisja be’Av is een dag van rouw, waarbij dezelfde vasten-voorschriften gelden als op Jom Kippoer. Misschien wel de zwaarste vastendag van het jaar. Daarom worden de Tora-rollen ook omhuld met zwarte doeken. In de synagoge is het licht uit; alleen edner tamied, (de eeuwig brandende lamp) blijft schijnen. Om uitdrukking te geven aan hun rouw zitten de mensen op de grond of op lage bankjes. Het Bijbelboek Klaagliederen wordt gelezen en rouwgedichten worden voorgedragen.

Aan het einde van deze vastendag wordt herinnerd aan de traditie die zegt dat de Messias op de negende Av zal komen om die dag van rouw te veranderen in een dag van blijdschap. Een teken van hoop!
Wikipedia