Toen mijn vrouw en ik kinderen kregen konden we niet vermoeden dat een van hen op zijn twintigste naar Australië zou gaan om daar te studeren. Dat is op zich ook niet het ergste, maar nu komt het, als hij op een gegeven moment laat doorschemeren dat hij daar een leuke vrouw heeft leren kennen, dan kun je bij jezelf wel bedenken dat hij zich dan daar zal gaan settelen. Uiteindelijk is dat ook zo gegaan.
En ik geef eerlijk toe dat afscheid nemen van je zoon voor onbepaalde tijd echt geen leuke hobby is. Afscheid nemen doet pijn.
Even een gekke zijsprong. Toen in 1974 radio Veronica moest stoppen met uitzenden vanuit zee, sprak de toenmalige programmadirecteur Rob Out de gedenkwaardige woorden: ‘Afscheid nemen is een beetje sterven.’ Welnu, zo ervaar ik het soms ook als ik weer afscheid moet nemen van mijn zoon. Over een paar maanden hoop ik hem hier weer te mogen begroeten, tezamen met zijn vrouw en kind. En hieraan denkend weet ik ook dat daar onvermijdelijk ook een afscheid op volgt. Maar die paar maanden die nu voor mij liggen is een periode van uitzien naar… Die voorpret is al een zegen. Te weten dat je zoon elke dag in je gedachten is en je hem binnenkort weer zal omarmen, geeft je troost en hoop.
Dagelijks zijn mijn gedachten bij degene die ik zo liefheb, maar die toch zo ver weg is. Ik werd daar laatst sterk bij bepaald toen een voorganger sprak over de tekst: ‘Bedenkt de dingen, die boven zijn, niet die op de aarde zijn.’ Dit schrijft de apostel Paulus aan de gemeente van Colosse. Ons leven hier op aarde wordt zo in beslag genomen door alle aardse zaken, wat ook wel logisch is want wij leven nou eenmaal hier op aarde. Maar Paulus maant ons te denken aan de dingen die boven zijn, die hemels zijn. Dat valt om de drommel echt niet mee moet ik u zeggen. Ik loop echt niet de hele dag met mijn hoofd in de wolken. Dat is ook niet het Hollandse denken. Dat zegt: doe maar gewoon dan doe je gek genoeg. Maar eerst zegt Paulus: ‘Zoek dan de dingen die boven zijn, waar Christus is, Die aan de rechterhand van God zit.’ Dus eerst zoeken en dan bedenken. Erover nadenken. Uitzien naar degene waar je van houd. Uitzien naar Zijn komst. Daar mag je nu al voorpret aan beleven. En Paulus belooft nog wat: ‘Want u bent gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God.’ Het dagelijks bedenken van de dingen die boven zijn maakt mij blij en geeft hoop. Zeg maar gerust, een lentegevoel.
Peter
