Door: Kees Abspoel
Optie 1: erkenning Palestina
Een eerste optie is een eenzijdige Amerikaanse erkenning van de Palestijnse Autoriteit als ‘de soevereine staat Palestina’. Dit zou echter erg schadelijk zijn voor de vooruitzichten voor het bereiken van vrede. Een dergelijke eenzijdige maatregel zou het idee voor de Palestijnen versterken dat zij hun doelen kunnen bereiken op een andere manier dan door directe onderhandelingen met de regering van Israël. “Een poging om aan Israël en Palestina vrede op te leggen zal nooit werken” aldus Betty Ehrenberg, directeur van het World Jewish Congress-Noord-Amerika. Ze zei dat “de enige manier om een echte en duurzame vrede te bereiken is als beide partijen een duidelijk en oprecht verlangen naar vrede laten zien. Tot nu toe is Israël de enige partij die dit toont. De Palestijnse Autoriteit blijft resoluut weigeren om terug te keren naar de onderhandelingstafel.”
Opties 2 en 3: steun voor resoluties
Twee andere opties die Obama zou overwegen zou zijn om een resolutie van de VN-Veiligheidsraad te steunen. Deze resolutie gaat over de voorwaarden voor de oprichting van “Palestina”. Ook zou hij eventueel een resolutie van de VN willen steunen waarin de Joodse gemeenschappen in Judea en Samaria worden veroordeeld. De regering-Obama kan zowel stemmen ten gunste van de resoluties of blanco stemmen en de resoluties uit te laten voeren door geen gebruik te maken van het vetorecht.
Gevolgen van die resoluties
“Het toestaan van dergelijke acties van de VN zou de volgende Amerikaanse president Trump met enorme negatieve gevolgen opzadelen”, aldus Cliff Smith, Washingtons directeur van het Midden Oosten Forum. “Het resultaat van deze resoluties kan bestaan uit de vorming van een Palestijnse staat bestaande uit een vrijwel onbestuurbaar warm bed van terrorisme, wat niet alleen Israël, maar eveneens de belangen van de Verenigde Staten en onze bondgenoten zouden bedreigen.” aldus Smith. Uitvoering van de resoluties zouden de Joodse nederzettingen in Judea en Samaria ook criminaliseren waardoor Israël voor het Internationale Gerechtshof kan worden gedaagd en waardoor waarde gegeven wordt aan het Boycotten, Desinvestering en Sancties van Joodse bedrijven in de zgn. ‘bezette gebieden’. (BDS; een actie die door Palestijnse organisaties is gestart).
Het Amerikaanse congres is tegen
De leden van het Amerikaanse Congres hopen dat een dergelijke ‘december verrassing’ kan worden afgewend. 88 senatoren en 394 leden van het House of Foreign Affairs Committee, hebben onlangs resolutie 165 ingediend, waarin wordt gesteld dat de VS zich moet blijven verzetten tegen inmenging van de VN en dat de VS resoluties van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties met hun veto moet tegenhouden als die tot doel hebben om op die manier de definitieve status in het Midden Oosten te wijzigen, of indien ze eenzijdig (anti-Israël) zijn. In de afgelopen maanden is gebleken dat er een meerderheid in het Amerikaanse congres is die aandringt op verzet tegen de VN-acties die tegen Israël zijn gericht.
Optie 4: Rose Garden speech
Aftredend president Obama zou direct invloed kunnen uitoefenen door middel van een zgn. ‘Rose Garden speech’. De Rose Garden is een tuin, grenzend aan het Witte Huis en bestemd voor privé gebruik van het presidentiële gezin, maar ook wel gebruikt voor aankondigingen en speeches van de president. Obama zou op die manier zijn (zeer eenzijdige) visie over een Israëlisch-Palestijns akkoord wereldkundig kunnen maken.
De verkeerde wordt bekritiseerd
Er moeten echter onderhandelingen komen over de details van een permanente overeenkomst en waar een vredesinitiatief beslist niet mee gediend is, is nog meer anti-Israël speeches of VN-resoluties. De VS zou integendeel juist de Palestijnse leiders ermee moeten confronteren dat zij constant weigeren om terug te keren naar de onderhandelingstafel en dat zij willens en wetens trachten de geschiedenis te herschrijven door elke Joodse link met het land of de stad Jeruzalem categorisch te ontkennen of zelfs te vernietigen.
Optie 5: steun voor ‘illegale’ nederzettingen aanpakken
De laatste optie van Obama kan een Amerikaans optreden tegen de ‘nederzettingen’ zijn. Dat zou Obama kunnen doen door de Amerikaanse Joden die in Israël nederzettingen financieel ondersteunen hun belastingvrije status in deze af te nemen. De Amerikaanse president zou de ‘1967 grenzen’ hierbij als maatgevend kunnen stellen waardoor bijvoorbeeld alleen al grote delen van Jeruzalem als ‘niet Joods’ kunnen worden bestempeld. Het gevolg zou zijn dat een Joodse organisatie die een groep toeristen rondleidt in Jeruzalem al snel geconfronteerd zou worden met financiële sancties. Grote Amerikaanse Joodse organisaties, zoals het ‘Joods Nationaal Fonds’ en de ‘Amerikaanse Vrienden van de Hebreeuwse Universiteit’, zouden hierdoor in de problemen komen. Nog veel belangrijker echter is dat bij toekomstige vredesbesprekingen hierdoor wordt vastgelegd dat Amerika de ‘1967 grenzen’ als de juiste grenzen ziet.
December-surprise 1988
Critici zeggen dat een Obama’s “december verrassing” tegen Israël waarschijnlijk net zo slecht is als de “december-surprise” van 1988. In de weken tussen het vertrek van de aftredende president en de inauguratie van de aantredende president, erkende de Verenigde Staten de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) als volwaardig gesprekspartner bij vredesbesprekingen, hierbij aanvoerende dat Yasser Arafat oprecht Israëls bestaansrecht had aanvaard en terrorisme voortaan afwees. Het probleem was dat van tevoren al was besloten dat Israël de slechterik was en dat de Palestijnen juist vrede wilden. Hierdoor weigerde de VS de realiteit in te zien dat Arafat nog steeds de intifada en andere soorten terrorisme sponsorde. Pas in mei 1990 was het bewijs van blijvende betrokkenheid van Arafat bij terrorisme zo overweldigend dat uiteindelijk toch nog het contact met de PLO werd verbroken. Iets dergelijks kan dus weer gebeuren als president Obama alsnog zo’n verrassing uit zijn hoge hoed tovert. Israël onder druk zetten en terroristen meer ruimte en meegaandheid geven resulteert nooit in vrede.
Trump waarschuwt Obama
Een nationale veiligheidsadviseur van Trump heeft Obama gezegd geen nieuwe avonturen aan te gaan en niet alsnog op zoek te gaan naar inspanningen om vrede te brengen tussen Israël en Palestijnen. Trump maakte duidelijk dat hij Israël zal steunen en dat vrede uitsluitend kan worden bereikt door middel van rechtstreekse onderhandelingen tussen Israël en de Palestijnse Autoriteit. PA voorzitter Abbas blijft echter weigeren om te onderhandelen met Israël, totdat aan al zijn randvoorwaarden wordt voldaan. Bovendien blijft hij weigeren om Israël te erkennen als een Joodse staat. Dat betekent dat hij niet een Palestijnse staat wil naast de Joodse staat: hij wil de Joodse staat weghebben. En dat niet alleen: het Joodse volk moet verdwijnen (vermoord worden) en Abbas claimt dat de Palestijnen het recht hebben om Israëlische burgers te doden. Zolang dat niet verandert kan er niet onderhandeld worden.
Wat kunnen wij doen
Laten wij bidden dat er geen slinkse poging wordt ondernomen om Israël alsnog te dwingen tot een verdrag met de mensen die hen haten en willen vermoorden. En laten we bidden dat de volgende Amerikaanse president Donald Trump doet wat hij zegt en dat het Amerikaanse volk opnieuw een vriend van Israël mag worden!
Bron: Arutz Sheva
en Breaking Israëlnews.com
http://appie.abspoel.nl
