Door Arie-Jan Mulder
Toen ik de volgende dag mijn eigen mail terug las, schrok ik eigenlijk wel. Ik was behoorlijk uit mijn slof geschoten. Dat was toch echt niet mijn gewone manier van doen.
Hartinfarct
Toen ik later nadacht over mijn nogal ongeremde reactie, begreep ik het toch wel een beetje. Vorig jaar heb ik een hartinfarct gehad. Dat heb ik gelukkig overleefd, maar het heeft wel veel met mij gedaan. Eén van de gevolgen is dat ik prikkelbaarder ben geworden en minder tegen stress kan. Door fysieke omstandigheden is er dus iets in mijn persoonlijkheid veranderd. Ik kan nu zelf gedrag vertonen dat ik bij een ander afkeur. Dat vind ik wel moeilijk. Maar ik moet het accepteren en er mee leren omgaan. Want ik wil wel graag voorkomen dat ik weer zo onredelijk reageer als er spanningen ontstaan.
Scheve tegels
Van de week stond ik in een badkamer die verbouwd werd. Ik bewonderde de slimme indeling, de prachtige tegels en het comfortabele sanitair. Wat werd dat een prachtig geheel! Toen wees de eigenaar me op een bijzonderheid in de hoek van het vertrek. Daar zaten de tegels niet helemaal recht. Ik keek er van op: zo’n prachtige badkamer, en dan zo’n onvolkomenheid in de afwerking. Maar de eigenaar corrigeerde mij: de tegelzetter had zijn werk juist heel goed gedaan! Niet hij had scheef gewerkt, maar de muren van het huis waren scheef. De tegelzetter had het juist zo mooi gemaakt als maar mogelijk was, met die scheve muren als ondergrond.
Scheve mensen
Eigenlijk begreep ik dat ook wel. Ik heb zelf altijd veel geklust in huis, en ik weet uit ervaring dat geen enkel huis echt recht is. Je moet altijd een beetje schipperen om de afwerking zo netjes mogelijk te krijgen.
Dat herinnerde mij aan mijn eigen problemen. Eigenlijk zijn wij mensen ook allemaal wel een beetje scheef, als het ware. Wij vinden onszelf waarschijnlijk normaal, maar in feite hebben we allemaal wel ergens wat ‘scheve muren’ in onze persoonlijkheid. Daar zullen we het met elkaar mee moeten doen. En ik zelf ben nu door mijn hartinfarct dus nog een beetje ‘schever’ geworden.
Christelijk schipperen
Vandaag luisterde ik een preek van een bevriende predikant uit de PKN. Hij legde op een prachtige manier uit dat we ook in de kerk allemaal op onze eigen manier de dingen beleven. Onze meningen en visies hangen vaak sterk samen met onze persoonlijkheid en sluiten dus niet altijd op elkaar aan. Hij pleitte daarom voor een vorm van ‘christelijk schipperen’. Dat vond ik heel wijs van hem. Net zoals we met onze eigen en andermans persoonlijkheid soms een beetje moeten schipperen om samen verder te kunnen, zo kunnen we dat ook doen in de kerk.
Gods huis
Die preek zette de dingen voor mij weer op een rij. Het is zo belangrijk om er rekening mee te houden dat we allemaal een beetje scheef zijn, en ik zelf zeker ook. Daar moeten we het gewoon mee doen. En wat is het dan mooi om te bedenken dat God het er ook mee doet: hij bouwt gewoon zijn huis met al die scheve mensen!
