Weet je waar dat vandaan komt? Angst. We hebben een veilige muur van regels en overtuigingen om ons heen gebouwd. We denken dat als we dat en dat geloven en ons aan die en die regels houden, wij door God geaccepteerd worden en het wel goed zit met ons. Maar wat kan er gebeuren als iemand iets totaal anders verkondigt? En erger nog, wat als die persoon gelijk heeft? Dan weten we niet meer hoe het zit en dan hebben we geen controle meer over ons zielenheil. En dan worden we bang. Zijn we dan nog wel gered? Doen we het wel goed? Houdt God dan nog wel van ons? Maar deze angst mogen wij loslaten. Volmaakte liefde kent immers geen angst. Ook als wij er niks van snappen en er een verkeerde theologie op na houden, houdt God nog steeds van ons. Hij hield immers al van ons toen wij nog zondaren waren.
In Sefanja 3:17 zegt de profeet over God: Hij zal Zich over u verheugen met blijdschap. Hij zal zwijgen in Zijn liefde. Soms moet je iemand vanuit liefde de waarheid zeggen en soms, of misschien wel heel vaak, moet je zwijgen.
Op één van de kringen waar ik op heb gezeten, kwam een jonge vrouw die keuzes maakte die ik niet zou maken. Ze deed dingen waarvan de kerk zegt dat dat niet mag. Maar deze kring had het principe van zwijgen heel goed begrepen. Deze kring had begrepen dat deze vrouw God wel heel graag wilde dienen en dat de Heilige Geest haar de dingen zou leren die ze nodig had te weten. En deze kring begreep ook dat God ons niet aanneemt op grond van ons eigen goede gedrag, maar alleen op grond van wat Jezus voor ons heeft gedaan. En deze kring begreep dat je God niet dient met je daden, maar met je hart. Wat hebben we met zijn allen gezwegen! En wat kostte mij dat eerst een moeite!
Na enige tijd ben ik bij deze vrouw op visite gegaan en heb ik haar levensverhaal gehoord. Wat was ik daar blij om. Nu begreep ik hoe het kwam dat ze deed wat ze deed. En nu begreep ik ook waarom het goed was dat wij gezwegen hadden. Deze vrouw was kapotgemaakt door regels en wetticisme. En vanuit een gevoel van angst deed ze haar best om aan al die regels te voldoen, totdat ze niet meer kon. En toen heeft ze alles losgelaten en gezegd: “Heer, ik doe nu gewoon wat ik wil en waar ik blij van word. Als u wilt dat ik iets verander, dan mag U dat persoonlijk tegen mij zeggen. Maar ik doe het niet meer omdat een ander het van me vraagt.”
Ze was diep verwond en is tot op de bodem gegaan. Ze had bijna geen vertrouwen meer in God en al helemaal niet meer in christenen. Maar ze heeft ontdekt dat God ook op de bodem van de put is en na een tijdje besloot ze dat ze ook christenen nog een kans wilde geven. En toen kwam ze bij ons op de kring en wij hebben haar aanvaard zoals ze was, zonder tegen haar te gaan preken. En die aanvaarding heeft haar zo goed gedaan, dat het vertrouwen in christenen weer wat is teruggekomen. En beetje bij beetje, in de mate waarin ze het aankan, spreekt de Heilige Geest tegen haar en laat Hij haar de weg zien die zij mag gaan.
Toen ik dit verhaal hoorde, was ik zo dankbaar dat ik al die avonden mijn mond op slot had gedaan. Ik heb nu geleerd om te zwijgen in liefde. En dat moet ik toch even kwijt 😉
Rineke
