Met 6 jaar tot geloof gekomen
In de zondagsschool zongen wij: „Hoger als de blauwe luchten en de sterretjes van goud, woont een Vader in de hemel die van jou heel erg veel houdt!“
Ik herkende de liefde van Jezus, zijn vergeving voor mijn zonden. Als gevolg daarvan veranderde mijn karakter totaal, ik zong mee, speelde met andere kinderen, en was een vrolijk kind. Mijn ouders waren heel blij.
Perverse gedachten
Maar met 17 kreeg ik problemen met perverse gedachten die ik helemaal niet wilde. Ik vroeg Jezus ze van me weg te nemen, maar dat gebeurde niet. Ik vond deze gedachten vies en voelde me schuldig. Maar ik wilde hierover met niemand praten.
Ongeveer een jaar later beloofde een innerlijke stem mij die perverse gedachten weg te nemen, maar in plaats daarvan zou ik grote angsten krijgen. Ik ging op dit aanbod in, daarna verdwenen de perverse gedachten inderdaad en ik kreeg grote angsten. In feite was dat een verdrag met de duivel, zoals ik later bemerkte. Ik was ondanks deze angsten blij eindelijk van mijn smerige gedachten verlost te zijn. Zo leek het tenminste.
Schuldgevoelens
Maar na verloop van tijd werden de angst-toestanden steeds erger en ik kreeg heel erg last van schuldgevoelens. Ik voelde me schudig vanwege:
• Mijn studie informatica: ik studeerde in deze tijd informatica aan de TU Twente. Door informatica-technologie wordt menselijke door machinale arbeid vervangen, dat maakt banen overbodig, dus werkeloosheid.
Ik kon niet inzien dat informatica nodig is om concurrerend te produceren, ook wanneer mede studenten me dat elke keer weer zeiden.
• Milieu-verontreiniging: Ik voelde me vanwege auto-rijden schuldig omdat er CO2 wordt uitgestoten. Een gezond milieu-bewustzijn is goed, maar ik voelde me op een gegeven moment al schuldig wanneer ik een lamp aanzette. Het werd tot een ziekelijk milieu-bewustzijn.
Op een bepaald moment had ik de hele dag schuldgevoelens, ik viel hierdoor zelfs een keer flauw.
Ziek
Ik kreeg ook last van mijn hart, pijn in de borst en een onregelmatige pols, maar de artsen konden geen lichamelijke oorzaak vinden. Op een dag kon ik bijna niet meer fietsen, hoewel dat mijn hobby was. Ik dacht dat ik door mijn hartproblemen niet meer lang zou leven.
Ik sliep steeds slechter en zag er uitgeput uit. Ik verloor gewicht, op een gegeven moment woog ik nog maar 75 kg. bij een lengte van 195 cm.
Ik smeekte Jezus elke keer weer, om me van mijn problemen te bevrijden, maar er gebeurde niks. Ik sprak daarover met andere christenen, ze baden voor me, maar mijn toestand werd niet beter.
In al mijn problemen wilde ik Jezus volgen, ik las mijn Bijbel, bezocht een Chr. Gemeente en begeleidde zelfs in een band liederen op de piano.
Beschermd
Maar er gebeurden ook hele mooie dingen. Op een dag ging ik met twee school-vrienden naar Engeland op vakantie. Tijdens een fietstocht in een bos deden mijn remmen het niet meer en we reden een berg af. Ik reed steeds sneller, recht op een hele scherpe bocht toe. Ik kon deze bocht onmogelijk nemen want ik reed veel te snel, dus ik zou rechtdoor, frontaal tegen een boom aanknallen. In mijn binnenste schreeuwde ik Jezus om hulp. Net voor de bocht nam een onzichtbare hand mijn stuur en gaf het een ruk naar rechts. Ik kwam ongedeerd uit de bocht en wist dat de Heer een engel gestuurd had om me te beschermen. Een vriend reed achter mij en kon niet begrijpen hoe ik de bocht gered had. Ik legde hem uit dat ik beschermd was.
Duivelse beelden
Ondanks deze wonderen werd mijn leven nog steeds door angsten beheerst. Op ongeveer 20-jarige leeftijd kreeg ik last van duivelse beelden. Ik zag doodskoppen in de nacht die zich heen en weer bewogen, met bloed-doorlopen tanden. Ik hoorde ’s nachts kloppen op de muur hoewel niemand klopte. Ik hoorde ’s nachts de telefoon hoewel niemand belde. Ik werd vaak door een onzichtbare hand in mijn bed vastgehouden en kon me niet bewegen. Ik had horror-ervaringen, hoewel ik nooit naar horror-films gekeken had.
Op een nacht voelde ik een arm op mijn keel die me wilde dood-drukken. Ik werd woedend op satan en zei dat hij moest verdwijnen, maar de arm ging niet weg. Maar plotseling was de arm toch weg en ik smeekte Jezus, dat hij me moest helpen, ik was totaal in paniek. Toen sloeg ik mijn Bijbel op bij Jesaja 54:11-17 en ik wist dat deze verzen voor mij waren. Ik huilde van vreugde toen ik deze Bijbelverzen gelezen had en merkte dat de Heer me geholpen had. Ondanks deze bemoedigende Bijbelverzen bleven mijn angsten.
In september ’91 (ik was 24) had ik een week lang dag en nacht vreselijke angsten, ik sliep überhaupt niet meer. Aan het eind van deze week was ik aan het einde van mijn krachten. Ik zag er zo verschrikkelijk uit – wallen onder de ogen, totaal afgemagerd -, dat één van mijn huisgenoten vreselijk schrok toen hij me zag en zei dat ik PERSE met een psychiater moest praten.
Hulp van een echtpaar
Daarna zocht ik op aanraden van een gemeentelid hulp bij een echtpaar dat pastoraat aanbood, dat was mijn laatste strohalm voordat ik met een psychiater zou praten. Ik had één keer per week gesprekken en gebed.
Na ongeveer 7 weken las de vrouw van het echtpaar Jes. 53:1-… voor. Bij “ … en onze ziekten heeft hij op zich genomen“ begon ik plotseling te schudden, daarna te vloeken en te schelden, ik had mezelf niet meer onder controle en wist niet wat me overkwam. Het was een demonische manifestatie zoals in de Bijbel beschreven. Een demonische hartziekte werd uitgedreven, deze had voor niet-lichamelijke hartproblemen gezorgd. De arts had immers geen lichamelijke oorzaak kunnen vinden.
Er volgde een tijd van bevrijding, gebed en vasten. Er kwamen nog meer manifestaties, schuim op de mond, waarzeggerij. Demonen zeiden dingen door mij heen over het echtpaar die ik helemaal niet kon weten, schelden, vloeken, met dood bedreigen etc. Maar wanneer demonen mij verlieten moesten ze zeggen dat Jezus Heer is!
In deze tijd kreeg de vrouw een beeld van mij en een zwarte kat in een kinderwagen. In deze kinderwagen was ik ongeveer anderhalf jaar oud. De zwarte kat betekende zwarte magie: Iemand had zwarte magie bedreven en over mij een vloek uitgesproken toen ik een baby was. De vloek werd verbroken. Toen ik mijn ouders hiernaar vroeg bevestigden ze dat ik met ongeveer anderhalf heel erg veranderd was in negatieve zin.
Vrij van demonen
Na ongeveer een half jaar was ik vrij van demonen. Helaas had ik nog steeds manifestaties, één keer zelfs in een gemeente in Nederland waar ik lid van was. Tijdens deze manifestatie had ik bovenmenselijke kracht. Een kerk-bezoeker die aan gevecht-sport deed zei dat tegen me. Ik schold, vloekte etc. Toen werd ik door iemand op Rom. 8:38-39 gewezen: „IK overwinnaar door Jezus’ Bloed“. Ik heb door Jezus de macht de demonen terug te wijzen. Toen ik de demonen met dit bijbelvers aansprak konden de manifestaties zich niet meer doorzetten. Ik had ook geen duivelse beelden meer en mijn hartproblemen waren voorbij. Wanneer deze dingen weer probeerden te komen zei ik dat ze moesten verdwijnen in Jezus’ Naam en dat gebeurde dan ook.
Conclusie
Satan is heerser over deze wereld, maar:
Jezus is overwinnaar, en wij als christenen met Hem.
N.B: Je hoeft niet bang te zijn dat je demonen hebt, mijn ouders waren niet christen toen ik vervloekt werd. Ik stond niet onder bescherming van Jezus. Wanneer we ons onder het bloed van Jezus stellen hoeven we niet bang te zijn dat demonen in ons komen
Waarom dit getuigenis?
God/Jezus verheerlijken
mensen met soortgelijke problemen bemoedigen hulp te zoeken.
REIN
