Tijdens onze huwelijksreis had ik een nierbekkenontsteking gehad en de sterke antibiotica die ik toen toegediend kreeg per infuus, had mijn darmflora helemaal kapot gemaakt. Sinds drie jaar had ik daardoor grote problemen met mijn darmen. Ik kon geen eiwit tot mij nemen, geen melkproducten, geen suiker en nog veel meer niet. Zelfs een glas water deed pijn.
Ze baden voor mij en … de pijn verdween! Toch wist ik dat ik niet de hele waarheid had verteld. Ik heb sinds mijn vijftiende levensjaar het Polycysteus-ovariumsyndroom. In iedere eierstok had ik zo’n 15 tot 20 cysten en daardoor was ik onvruchtbaar. Meerdere artsen hadden mij verteld dat ik nooit zwanger zou kunnen worden. Ze wilden de cysten operatief verwijderen, maar omdat daarbij het risico aanwezig is dat de eierstokken beschadigd worden, wilde ik dat niet.
In de pauze gingen mijn man Ethan en ik naar de leiders van de conferentie en vertelden hun alles. Toen hebben zij voor mij gebeden. Iets bovennatuurlijks gebeurde. Er stroomde een warmte van mijn hoofd, door mijn longen naar mijn buik, waar de warmte ronddraaide alsof ik schoongemaakt werd. In het begin was ik nerveus, maar toen ontspande zich iedere spier in mijn lichaam en er kwam een grote vrede over mij. Ik dacht: God houdt van mij en Hij heeft mij genezen. Toen zij voor mij baden wist ik het gewoon: God heeft mij genezen! Die middag heb ik alles gegeten wat opgediend werd zonder dat ik krampen kreeg. Ik was zo blij en dankbaar, want ik wist dat de cysten verdwenen waren.
In Psalm 113:9 staat: De Heer doet de onvruchtbare huisvrouw wonen als een blijde moeder van kinderen. Halleluja. Ik moest ook denken aan Sarah, Rebecca, Lea, Rachel, Hanna, Manoch de moeder van Samsom, Ruth en aan Elisabeth, de moeder van Johannes de Doper. Deze onvruchtbare vrouwen in de Bijbel werden allen zwanger en kregen een kind!
En ik wist dat ik één van hen was. Tijdens de conferentie kreeg ik een beeld van drie kinderen en iemand had gezien hoe één van onze kinderen gelukkig tussen Ethan en mij heen en weer sprong. Hoe wonderlijk. Het woord was voor mij al waar geworden. Ik was zo gelukkig!
1 April had ik een afspraak bij mijn arts. Hij vroeg of ik de medicamenten nog innam. Ik zei: “Nee, ik weet dat u niet gelovig bent, maar ik ben genezen en ik heb de medicijnen niet meer nodig!”. Hij antwoordde: “Bid rustig verder!”. Toen hij mij onderzocht kon hij geen cysten meer vinden. Sinds de dag dat ze voor mij gebeden hebben, heb ik al mijn vrienden, gelovigen en niet gelovigen, verteld dat ik genezen was, en nu kon ik hen het bewijs van de arts tonen! God doet geen halve wonderen. En… sinds januari 2015, oftewel 10 maanden sinds m’n genezing, zijn wij hele gelukkige ouders van een zoon. Hij heet Jaydon, wat betekent: dankbaar; God heeft gehoord. Halleluja! Dank U Heer!
Ik schrijf dit alles om u te bemoedigen. Ik ben geen bijzonder iemand, die door God meer geliefd is als jij. God houdt net zoveel van jou en wil jou Zijn liefde tonen. Lees de Bijbel en weet dat Hij direct tot jou spreekt. De beloften gelden vandaag nog precies zo als toen ze geschreven werden. Wij mogen in de Naam van Jezus voor anderen en voor onszelf bidden en grote wonderen verwachten.
Gabriëlla
