Osteen kwam evenals zijn vrouw Victoria en moeder Dolores aan het woord. De laatsten getuigden van overwinning op zware beproevingen en hoe zij zich gezegend voelden.
Dolores vertelde over haar strijd tegen kanker in 1981, toen haar nog twee weken te leven was gegeven. Ondanks alle diagnoses bleef zij naar haar zeggen geloven dat God haar zou genezen. En in plaats van bitter te zijn, koos zij ervoor in de tijd die haar nog restte allen te vergeven die haar pijn hadden gedaan en vergeving te vragen aan degenen die zijn had beschadigd.
Ze schreef ook brieven aan haar kinderen en naar een voorganger over wie zij voor haar gevoel kwaad had gesproken en vroeg hen vergeving voor de keren dat zij hen niet goed had behandeld. “Toen ik dat had gedaan, voelde ik mij innerlijk gezuiverd“, zei Dolores Osteen, die er aan toevoegde nooit haar hoop op God te hebben verloren gedurende haar lange leven. “Wat u ook nodig hebt in uw leven, God geeft het u. Hij houdt niet meer van mij dan van u. Hij houdt van iedereen evenveel. Dus blijf geloven tot de antwoorden komen”, zei ze.
