Michael Nabil Ragheb had al een voorgevoel dat hem iets zou overkomen. Zondag 9 april kwam hij om het leven bij een aanslag op zijn kerk in Tanta. Zijn vrouw Sara vertelt aan Open Doors: “Hij wilde dat ik en mijn dochter achterin zouden zitten.”
Met een luide explosie werd Michael Nabil Ragheb, vader van de 3-jarige Priscilla en man van Sara uit het leven weggerukt. De vorige dag had hij nog tegen zijn vrouw gezegd: “Ik denk dat het niet lang meer duurt voor ik een martelaar ben.” Op Palmzondag kwam hij met 48 andere christenen om het leven bij een terreuraanslag.
Om tien over negen ontplofte de bom. Michael had net zijn gezin achtergelaten op één van de achterste kerkbanken en zijn toga aangetrokken om voorin de kerk als diaken de samenzang te leiden.
Plas bloed
Sara schrok hevig en schreeuwde de naam van haar man. Ze drong naar voren om te zien of hij de aanslag had overleefd. “Overal lagen lichamen van overleden kerkleden. Voorin de kerk lag mijn man in een plas bloed. Hij was op slag dood.”
“Michael had al een voorgevoel dat de aanslag zou gaan plaatsvinden”, zegt zijn vrouw die haar emoties niet kan beheersen. “Zaterdag vierden we de derde verjaardag van ons dochtertje. Michael zei: ’Ik denk dat het niet lang meer duurt voor ik een martelaar ben. Ik zal jullie missen.’” Daarom liet Michael zijn gezin plaatsnemen op de achterste kerkbanken in plaats van vooraan, waar ze normaalgesproken zaten. “Ik vond het een beetje vreemd dat we achterin moesten gaan zitten van hem, maar achteraf zie ik dat het Gods wil was”, zegt Sara.
Diepe vrede
“Ik hield zielsveel van mijn man. Ik zie zijn dood als een offer dat ik moet brengen aan Christus, maar ik hoef het niet zonder Zijn steun te doen. Ondanks alles voel ik vandaag een diepe vrede in mijn hart die van God afkomstig is.”
Over haar man maakt Sara zich geen zorgen. “Ik weet zeker dat hij nu bij zijn geliefde Vader is, van wie hij het meeste hield. Elke dag bad hij en las hij de Bijbel. Ik ben blij voor hem dat hij nu in de hemel is, voor de troon van genade. Hij is nu bij Jezus.”
Pasen bij Jezus
Ook voor de rest van de familie van Michael is de week voor Pasen een onwerkelijke tijd. Zijn vader, Nabil Ragheb, hoorde via zijn buren over de aanslag. “Mijn zoon had een hechte relatie met God. Ondanks het verdriet, weet ik dat de Bijbel zegt dat er geen betere plek is dan bij de Here Jezus te zijn. Mijn zoon viert Pasen bij zijn grootste liefde: Jezus Christus.”
Michael diende al sinds 2006 in de koptische kerk in Tanta. Hij gaf les op de zondagsschool en was diaken.
Bron: Open doors
