Dirk de Bree is als predikant betrokken bij de uitvoering van dit project. “Niet om het alleen te doen, maar letterlijk als voorganger: anderen voor doen hoe je het goede zoekt voor de stad,” zoals hij het zelf verwoordt. De missie van De Bree is om de kerk te helpen om naar buiten te kijken, om in ontmoeting te gaan met mensen buiten de kerk.
Door Klaas Kuyper
Sinds 2010 is Dirk de Bree (37) predikant in de Hervormde Gemeente Vreeswijk (Nieuwegein). Hij werd toen gevraagd om te zoeken naar mogelijkheden om als gemeente aansluiting te vinden bij de mensen in de stad. De Bree: “Voor mij was dit een ideale combinatie om een gemeente als predikant te dienen, maar wel met een aandachtsgebied om de gemeente mee te nemen om de ogen naar buiten te richten. Ik vind het belangrijk dat we onze ogen openen voor noden om ons heen. Het gaat er niet om dat we bij zoveel mogelijk mensen het evangelie droppen, maar dat we mensen in de eerste plaats ontmoeten en we onze tijd voor hen beschikbaar stellen, net zoals Jezus zou doen. Het is belangrijk dat we weten wat er speelt bij mensen en in de samenleving. Daarin wil ik een voorganger zijn en de gemeente hierin meenemen. Vanuit deze missie is het 3D project in samenwerking met de IZB ontwikkelt. De IZB heeft destijds mijn vrouw, Willina de Bree, aangesteld om het project te coördineren.”
Hoe krijg je de gemeente hierin mee?
“Allereerst is het project ontstaan vanuit een verlangen van de gemeente om naar buiten te treden. Verder vraagt het een omdenkproces om niet gelijk over Jezus te hoeven vertellen, maar dat je ‘gewoon’ je ogen opent voor de mensen om je heen. Ik moet wel leren om hierin niet te snel te willen. Ik heb de neiging om te pushen, maar dan stuit ik juist op weerstand. Ik heb geleerd om gewoon door te gaan in het voordoen en vuurtjes aansteken, waardoor mensen enthousiast worden en zelf aan de slag gaan. Dit project moet namelijk niet op mij draaien, ik ben ook maar een voorbijganger. Dit project moet door de gemeente zelf uitgevoerd worden. En ik zie hele mooie initiatieven ontstaan: gemeenteleden starten zelf activiteiten om de ontmoeting met anderen te zoeken. Zo is bijvoorbeeld onlangs een groepje christenen in Nieuwegein- Noord (waar geen kerk is, KK) gaan brainstormen over christelijke presentie in de buurt. Mooi om te zien hoe dat weer andere christenen enthousiasmeert.”
Levenshouding
“Belangrijk is wel dat we niet activiteit gericht bezig zijn, dat kan namelijk een gevaar zijn. Het gaat niet om de activiteiten zelf, maar om een levenshouding. Activiteiten kunnen helpen om mensen te ontmoeten om in die ontmoeting iets te delen van het evangelie. Voordat je activiteiten start is het belangrijk je af te vragen hoe deze activiteit van betekenis kan zijn voor de stad. Het is nodig om goed te luisteren naar het verhaal van de stad: wat zijn de noden, waar is behoefte aan en hoe kan je als kerk daar van betekenis zijn? In dit luisterproces
mogen we vertrouwen op de Geest, om te zien welke ruimte er ontstaat. Activiteiten zie ik als een oefenplek: er ontstaan mogelijkheden om mensen te ontmoeten en van hen te leren. Zo kunnen we tijdens de brunch, die we eens per maand op zondagochtend hebben, op een laagdrempelige manier met mensen in gesprek gaan.”
Uitdagende vragen
“Met missionaire activiteiten die vrucht dragen, loop je altijd tegen uitdagende vragen aan. Dat
betekent dat je als gemeente uit je comfortzone moet stappen. Zo hebben we momenteel de situatie dat mensen die door Cross Culture tot geloof zijn gekomen, gedoopt willen worden door onderdompeling.
Dit roept vragen op, hoe gaan we hier als gemeente mee om? Hoeveel vragen we van mensen om zich aan onze gemeente aan te passen? En tegelijkertijd moet de gemeente een veilige plek blijven voor de gemeenteleden.”
Wat wil je andere gemeenten meegeven?
“Zorg dat mensen die een verlangen hebben om naar buiten te treden, de ruimte krijgen om hun
ideeën tot uitvoer te kunnen brengen. Wees niet bang, fouten maken mag. Ga gezamenlijk op zoek naar manieren om te doen wat Jezus van ons vraagt. Dat vind ik nog belangrijker dan het ontwikkelen van beleidsplannen. Er wordt namelijk heel veel gepraat, zonder dat er wat gebeurt. Laat mensen gewoon aan de slag gaan en waar vuur ontstaat, ontstaat nog meer vuur. Tegelijk is het belangrijk om als gemeente te blijven nadenken, je visie nader te vormen en laten bijstellen, beleidsplannen verwoorden maar wel steeds vanuit de grondhouding dat de Geest je blijft verrassen.”
