Ter Linden was al enige tijd ziek. Voor de NCRV maakte hij de tv-programma’s ‘Op verhaal komen in de Wester’. Hij had kritiek op traditionele uitleg van de Schrift en in het verlengde daarvan op de Bible Belt en orthodoxe christenen die de wedergeboorte proclameerden. Ooit zei hij over de opstanding van Christus. ‘Die is wel waar, maar niet echt gebeurd.’
En ook: “Ik durf te wedden dat dan iedere kerkganger denkt dat Jezus water in wijn heeft veranderd. Niemand die doorheeft dat die voorganger bezig is een prachtige mythe – met oeroude wijsheid erin – te vertellen.” Hij was, vertelde hij aan het Nederlands Dagblad eens, zijn ‘naïeve geloof kwijt geraakt’. Alle wonderen van Jezus zijn volgens hem niet werkelijk gebeurd, maar poëzie en als zodanig prachtige beelden.
Nico ter Linden was de jongere broer van Carel, ook dominee en onder meer een soort theologische hofleverancier als predikant van de Haagse Kloosterkerk, die onder meer de trouwdienst van de Koning en Máximá leidde en bij wie Willem-Alexander naar zijn zeggen Bijbelstudie volgde. Ook zegende hij de huwelijken van Johan-Friso en Constantijn in.
