Door Klaas Kuyper
Over deze vragen spreek ik (in 2015) Jaap Bönker (foto), directeur van de Arabische Wereld Zending (AWZ). Wanneer ik Jaap ontmoet is hij onlangs nog naar Israël geweest. Hij heeft daar met een groep een bezoek gebracht aan plaatsen in de Palestijnse gebieden.
Waarom nu juist de Palestijnse gebieden, waar antisemitisme en terreur met de paplepel wordt ingegoten?
Waarom we vooral in de Palestijnse gebieden zijn geweest is vanwege het feit dat daar juist die plaatsen liggen die in de Bijbel een belangrijke rol spelen, zoals Nablus (het oude Sichem), Hebron en Jericho. Ik bezoek deze plaatsen liever dan de toeristische trekpleisters. Daarbij vind ik het ook belangrijk om met moslims in gesprek te komen. Als christenen voelen we ons verbonden met het Joodse volk, het volk dat God apart heeft gezet, maar in deze verbondenheid moeten we niet de omliggende volken uit het oog verliezen. Ik heb oog voor de man in de straat en juist in de Palestijnse gebieden zie ik veel armoede. Wie kijkt er naar hen om? Christelijke organisaties zijn vooral gericht op Israël, terwijl er in de zorg om hen die het moeilijk hebben geen onderscheid moet zijn tussen jood en moslim.
Maar zijn moslims dan niet gevaarlijk? Ik denk dan vooral aan terroristische aanslagen…
Sinds 11 september 2001 is de wereld veranderd, een deel van de moslims is radicaler geworden en heeft de wereld opgeschrikt met diverse aanslagen. Ook onlangs weer in Frankrijk en zie het geweld van de IS met vele onschuldige slachtoffers. Maar om daarmee te zeggen dat alle moslims gewelddadig zijn is niet terecht, ook al lijkt dit vaak wel door alle berichten en beelden in de media. Er is in de afgelopen jaren een collectieve angst ontstaan die niet terecht is. Ook het gedachtengoed van Geert Wilders heeft misschien hieraan bijgedragen. Er is een soort vijandsdenken ontstaan. Natuurlijk moeten we het kwaad dat bijvoorbeeld IS veroorzaakt niet onderschatten, maar het is niet terecht om het beeld dat we van terroristen hebben op alle moslims te leggen. Bedenk dat maar een kleine groep gewelddadig is. Daarom is die angst niet terecht, de meeste moslims hebben ook gewoon een gezin dat ze willen onderhouden. Daarom kunnen we met buurman Achmed gewoon een praatje aanknopen, juist als christen.
Wat drijft jou om juist Arabieren het evangelie te brengen?
Gods belofte aan Abraham rijkt tot alle mensen, in Abraham zullen alle volken gezegend worden. Dit geldt in het bijzonder voor de nakomelingen van Ismaël, Abrahams eerste zoon. Gods landbelofte aan Abraham rijkte van “de rivier in Egypte tot aan de rivier de Eufraat” (Gen 15:18), dit is het gebied dat in Bijbelse tijd een belangrijke rol heeft gespeeld, maar nog steeds is dit het gebied met een belangrijke rol in de vele conflicten die er spelen. Opvallend is dat in dit hele gebied inderdaad nakomelingen van Abraham wonen: de volken van Izaäk en Ismaël. In het midden ligt een klein gebied: Israël. Hier moeten we onze ogen op gericht houden, hier zal God zijn plan ontvouwen. Maar daarbij mogen we de omliggende volken niet uit het oog verliezen. Mijn visie is om deze volken samen te brengen en de boodschap van verzoening te vertellen. Vrede kunnen wij daar niet brengen, ook niet met alle diplomatieke inspanningen. De enige oplossing is de vrede van Jezus! Die boodschap van verzoening en vrede is datgene wat ik kan bijdragen om mensen bij elkaar te brengen. Ik heb eens een conferentie van joden en moslims meegemaakt waar ze tijdens het begin als twee groepen met een gangpad er tussen zaten. Het was een treffende weergave van de werkelijkheid. Aan het einde van de conferentie waren de groepen gemengd en waren ze in gesprek met elkaar. Dit is precies mijn visie, namelijk de verschillende volken samenbrengen door het evangelie van Christus.
Wat kunnen wij hiermee in het dagelijks leven? Hoe moeten we als christenen omgaan met moslims?
Ga niet mee in een gezamenlijk protest tegen moslims. Distantieer je van woorden en beelden die kwetsend zijn. Zet juist je angst en vooroordelen opzij en ga met ze in gesprek. Voor de kerken ligt hier een belangrijke taak, er wonen hier in Nederland veel moslims die een verkeerd beeld van God en Jezus hebben. We hebben een geweldige boodschap te brengen, die moeten we niet voor onszelf willen houden. Willen we deze boodschap van vrede dan niet delen? Wat merkt onze omgeving en in het bijzonder de moslimgemeenschap er van dat er kerken zijn in Nederland?
