Voor documentairemaker Felix Goverts (21) was het een stap in geloof om in het vliegtuig naar Irak te stappen om een film te maken over de vluchtelingen in dit door IS verscheurde land. Een afscheidsvideo voor zijn vrienden en familie had hij al gemaakt. God zegent zijn werk, heeft Felix gemerkt. In zijn nieuwe documentaire vertelt hij het verhaal van Lars Peters in Groenland. Hij veranderde door de kracht van Gods Woord van een alcoholist in een voorganger. “Het zijn zulke verhalen vol van hoop en Gods liefde die wij graag willen laten zien.”
Klik hier om het Interview bij Pauw te zien!
Klik hier om de documentaire ‘A long road ahead’ te zien.
“Twee jaar geleden heb ik mijn eerste documentaire gemaakt over een zendingsechtpaar in Venezuela. Twee maanden volgde ik hen. Ik kwam er toen voor het eerst achter dat je met een film echt verschil kunt maken. Deze zendelingen moesten rondkomen van echt heel weinig salaris en door de documentaire te vertonen hebben we geld opgehaald voor een nieuw huis en nieuwe projecten. Ik was nog maar een student van 18 jaar, maar had wel direct het idee ‘hier moet ik meer mee’.”
Vluchtelingen
Begin 2015 ontmoette Felix bij een vriend Paul Voors. “Hij vertelde me dat hij bij zijn moeder op bezoek wilde gaan in Irak. Zij werkt daar voor de christelijke organisatie Dorcas. We kwamen op het idee om een documentaire te maken die echt laat zien hoe het is om daar als vluchteling te leven. Hoe de situatie werkelijk is in Irak. Want het vluchtelingenprobleem was op dat moment nog niet zo in de media als nu. Dat is pas veranderd met de foto van Aylan, het aangespoelde jongetje op de Turkse kust. Dorcas was enthousiast over het idee en in april 2015 ben ik samen met Paul en een cameraman en geluidsman naar Irak gegaan.”
Stap in geloof
Om daadwerkelijk te gaan was moeilijk voor Felix. “Dat was echt een stap in geloof. Ik had mijn afscheidsvideo gemaakt voor familie en vrienden. Een vriend wist waar hij de video kon vinden mocht ik overlijden. Ik was mij van de risico’s bewust. Ik heb er ook met mijn vader over gesproken en hij zei: ‘dit is je kans, doen!’. En weet je, wij hebben gemerkt dat een stap in geloof gezegend wordt. We hebben ons geen moment onveilig gevoeld.”
Yezidi-meisje
Tien miljoen mensen zijn in deze regio op de vlucht voor het geweld van IS. Felix sprak met 70 vluchtelingen en vier van hen portretteerde hij in de documentaire. “Deze vier hebben heel verschillende leeftijden en achtergronden. Op deze manier kunnen we een persoonlijk en heel breed beeld geven van de vluchtelingenproblematiek.” Vooral het verhaal van één meisje is hem bijgebleven. “Het gaat om een jong Yezidi-meisje dat ontvoerd werd door IS en dagelijks werd geslagen en verkracht. Ze wilde zelfmoord plegen maar dat plezier gunde ze IS niet. Als je haar verhaal hoort, heb je zoveel onbegrip en woede. Dat er mensen zijn die dit zo’n meisje aandoen. Je schaamt je ervoor man te zijn.”
Sprakeloos
‘Long road ahead’, de documentaire over de vluchtelingen in Irak, is inmiddels vertoond in het Europees parlement, op scholen, Lowlands, Opwekking om maar wat te noemen. “En elke keer is de reactie eigenlijk hetzelfde: mensen zijn sprakeloos. En vooraf aan de voorstelling merk ik dat er best veel angst is voor vluchtelingen. Dat snap ik, want die angst had ik zelf ook voordat ik naar Irak ging. Maar door de documentaire verandert die angst in begrip.”
Groenland
Documentaires kunnen dus een verandering te beweeg brengen, ontdekte Felix. Hij maakte na ‘Long road ahead’ een soortgelijke film over de situatie in Oost-Oekraïne, ook onder meer met Dorcas. Onlangs is hij naar Groenland geweest om daar voor Youth with a Mission een documentaire te maken. “Youth with a Mission werkt al 32 jaar in Groenland. Groenland is een heel mooi, maar ook depressief land. Er wonen 57.000 mensen verspreid over aan aantal dorpen. Eén op de vijf inwoners van Groenland heeft zelfmoordneigingen, er is bovendien veel alcoholisme. Zo ook Lars Peters. Na een leven van misbruik, hij werd bijvoorbeeld door zijn stiefvader geslagen, en alcoholisme is hij nu voorganger in de kerk. Gods Woord heeft hem helemaal veranderd. Dergelijke verhalen vol van hoop en Gods liefde willen wij graag laten zien. Voor mij is het maken van dergelijke documentaires mijn manier om God te aanbidden. Ik heb mijn talent van Hem gekregen. Ik wil graag christelijke organisaties helpen om hun bijzondere verhalen te vertellen zodat zij ook hun werk verder kunnen uitbouwen.”
Droom
Dat wil Felix zelf graag ook. “Mijn droom is dat we wereldwijd in elk land op deze manier God kunnen dienen. Maar we doen alles stapje voor stapje. Eerst gaan we bijvoorbeeld nog naar Cambodja. Twee mannen die elkaar in de tijd van Pol Pot naar het leven stonden, doen nu samen evangelisatiewerk. Ook werken we mee aan de verkiezingscampagne van de ChristenUnie. Er is genoeg te doen.”
Foto: De crew van de film in Groenland. Van links naar rechts: Felix Govers, Stephan Valkenier, Laurens van der Geer en Ruben Juch.
Tekst: Jacco Stijkel
