Door: Klaas Kuyper
Sinds 2010 is Dirk de Bree (37) missionair voorganger in de Hervormde Gemeente Vreeswijk (Nieuwegein). Hij werd toen gevraagd om te zoeken naar mogelijkheden om als gemeente aansluiting te vinden bij de mensen in de stad. De Bree: “Voor mij was dit een ideale combinatie om een gemeente als predikant te dienen, maar wel met een aandachtsgebied om de gemeente mee te nemen om de ogen naar buiten te richten. Ik vind het belangrijk dat we onze ogen openen voor noden om ons heen. Het gaat er niet om dat we bij zoveel mogelijk mensen het evangelie droppen, maar dat we mensen in de eerste plaats ontmoeten en we onze tijd voor hen beschikbaar stellen, net zoals Jezus zou doen. Het is belangrijk dat we weten wat er speelt bij mensen en in de samenleving. Daarin wil ik een voorganger zijn en de gemeente hierin mee nemen. Vanuit deze missie is het 3D project ontstaan om zo in de directe omgeving van betekenis te zijn.”
Hoe krijg je de gemeente hierin mee?
“Allereerst is het project ontstaan vanuit een verlangen van de gemeente om naar buiten te treden. Verder vraagt het een om-denkproces om niet gelijk over Jezus te hoeven vertellen, maar dat je ‘gewoon’ je ogen opent voor de mensen om je heen. Ik moest wel leren om hierin niet te snel willen, ik had de neiging om het te pushen, maar dan stuit je juist op weerstand. Ik heb geleerd om gewoon door te gaan in het voordoen en vuurtjes aan te steken, waardoor mensen enthousiast worden en zelf aan de slag gaan. Dit project moet namelijk niet op mij draaien, ik ben ook maar een voorbijganger, maar dit project moet door de gemeente zelf uitgevoerd worden. En ik zie ook hele mooie initiatieven ontstaan: gemeenteleden starten zelf activiteiten om de ontmoeting met anderen te zoeken. Zo is bijvoorbeeld onlangs de ‘bijbelbar’ ontstaan, waar in een café-achtige setting de Bijbel wordt gelezen met mensen voor wie de stap naar een kerkdienst te groot is.”
Levenshouding
“Belangrijk is wel dat we niet activiteit gericht bezig zijn, dat kan namelijk een gevaar zijn. Het gaat niet om de activiteiten zelf. Het is nodig om na te denken over wat er nodig is om als gemeente wat te kunnen betekenen voor de stad. Daarbij mogen we vertrouwen op de Geest, om te zien welke ruimte er ontstaat. Activiteiten zie ik ook als een oefenplek: er ontstaan mogelijkheden om mensen te ontmoeten. Zo kunnen we tijdens de Brunch die we een keer per maand op zondagochtend hebben op een laagdrempelige manier met mensen in gesprek gaan.”
Uitdagende vragen
“Met missionaire activiteiten die vrucht dragen, loop je altijd tegen lastige vragen aan. Dat betekent dat je als gemeente uit je comfortzone moet stappen. Zo hebben we momenteel de situatie dat mensen die door CrossCultural (zie kader) tot geloof zijn gekomen gedoopt willen worden door onderdompeling. Dit roept vragen op, hoe gaan we hier als gemeente mee om? Hoeveel vragen we van mensen om zich aan onze gemeente aan te passen? Dat levert lastige vragen op. En tegelijkertijd moet de gemeente een veilige plek blijven voor de gemeenteleden.”
Wat wil je andere gemeenten meegeven?
“Zorg dat mensen die een verlangen hebben om naar buiten te treden, de ruimte krijgen om hun ideeën tot uitvoer te kunnen brengen. Wees niet bang, fouten maken mag. Ga zo gezamenlijk op zoek naar manieren om te doen wat Jezus van ons vraagt. Dat vind ik nog belangrijker dan het ontwikkelingen van een visie. Er wordt namelijk heel veel gepraat, zonder dat er wat gebeurd. Laat mensen gewoon aan de slag gaan en waar vuur ontstaat, ontstaat nog meer vuur. Vanuit deze initiatieven zou je als gemeente kunnen gaan nadenken en een visie op papier gaan zetten.”
