‘Voor mij is het vanzelfsprekend om vanuit je geloof op te komen voor vluchtelingen’
Het lot van vluchtelingen dichtbij en ver weg. Dat raakt Mirjam Harink (17). Sinds een half jaar (2016) is nu jeugdambassadeur voor de vluchtelingen. “Belangrijk is dat jongeren zich bewust worden van het vluchtelingenprobleem. Je ogen ervoor sluiten is geen optie. Vanuit mijn geloof is het vanzelfsprekend dat ik opkom voor kwetsbare groepen als vluchtelingen.”
De goedlachse Groningse werd jeugdambassadeur vluchtelingen door het winnen van een wedstrijd van de Nationale Jeugdraad (NJR). “Je moest een essay van 500 woorden schrijven waarin je je ambities en dromen vertelde én wat het voor je zou betekenen als jij een vluchteling zou worden. Nou, dat heb ik toen gedaan. De jury koos mijn essay uit. En nu mag ik een jaar lang als jeugdambassadeur op pad.”
Mirjam heeft eigenlijk altijd al veel met vluchtelingen gehad. “Ik ben geboren in het Afrikaanse land Congo. Mijn ouders werkten daar voor de Verre Naasten (de landelijke mission-organisatie van en voor de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt, red.). Later werd mijn vader directeur van Vluchtelingenwerk Noord Nederland. Voor mij is het vanzelfsprekend dat je je voor kwetsbare anderen inzet.”
Gastlessen
Als jeugdambassadeur voor de vluchtelingen is het Mirjams voornaamste taak om gastlessen te verzorgen op scholen. Zowel op het voorgezet onderwijs, als mbo en hbo. “Ik vind dat jongeren zich goed bewust worden van de vluchtelingencrisis. Zestig miljoen mensen zijn op de vlucht en het worden er alleen maar meer. Wat ik heel erg vind is dat politici en ook andere mensen zomaar wat roepen. Dat als er een azc komt vrouwen niet veilig meer over straat kunnen bijvoorbeeld. Met de gastlessen probeer ik juist jongeren goed over dit probleem te laten nadenken en met steekhoudende argumenten te komen. Natuurlijk begrijp ik de angst wel. Die is deels ook wel terecht. Maar kom dan wel met goede argumenten. Eerst nadenken, dan pas iets roepen.”
Verhaal van vluchteling
Mirjam geeft de gastlessen als jeugdambassadeur van de NJR en bovendien als vrijwilliger namens Vluchtelingenwerk. “De leerlingen komen met vragen als: ‘waarom gaan de vluchtelingen niet naar Rusland, dat is toch een heel groot land?’ Of: ‘waarom is er niet meer opvang in de regio?’. Ik kan dan vertellen dat de landen rondom Irak en Syrië al overvol zitten met vluchtelingen en dat Rusland politiek gezien niet kan.” Ze merkt dat in het algemeen jongeren best open staan voor vluchtelingen. “Weet je, ik kan wel een verhaal houden, maar vaak vertelt ook een vluchteling zijn verhaal in de klas. Dan horen de leerlingen uit eerste hand hoe groot de problemen zijn en wat een vluchteling meemaakt. Dat maakt altijd veel indruk. Ook op mij. Want dan krijgt het probleem een gezicht en kun je je veel beter voorstellen hoe het echt is als je vluchteling bent.”
Alles hangt samen
Mirjam stoort zich aan de harde taal die mensen hebben als het om vluchtelingen gaat. “Net alsof zij geen mensen met rechten zijn zoals jij en ik. En met zogenaamde oplossingen komen als de grenzen dicht. Dat lost helemaal niets op en het kan niet eens, maar ja met zulke oneliners scoor je wel goed bij een groep mensen. Ik begrijp ook niet dat we de vluchtelingencrisis niet gezamenlijk als Europa kunnen aanpakken. Er wordt maar gepraat, soms afspraken gemaakt maar die worden dan niet nagekomen. Ook wordt het als een probleem op zich gezien, maar tegenwoordig hangt alles met elkaar samen. Het gaat dan niet alleen om het stoppen van de oorlog in Irak en Syrië en het bestrijden van IS, maar ook de aanpak van armoede wereldwijd. Als we daar niets aan gaan doen, blijven de vluchtelingen komen. Neem klimaatverandering. Heel mooi hoor zo’n klimaattop in Parijs, maar wat wordt nu concreet gedaan? We weten dat Bangladesh nu al enorm wordt bedreigd door overstromingen. Dit wordt alleen maar erger. En wat gebeurt er dan? Mensen pakken hun koffers en gaan op de vlucht. Dat betekent dus dat we nù met dit probleem in Bangladesh aan de slag moeten en niet pas als de mensen bij ons op de stoep staan.”
Kortzichtigheid
Mirjam maakt zich duidelijk druk over zoveel kortzichtigheid en onwil. “We kennen allemaal de beelden van vluchtelingen die verdrinken op de Middellandse Zee. Dat heeft ermee te maken dat vluchtelingen niet met het vliegtuig mogen reizen, want als vliegtuigmaatschappijen een persoon zonder de juiste documenten toelaten, moeten zij alle kosten, bijvoorbeeld de eventuele terugkeer, vervolgens betalen. En ik snap ook niet waarom vluchtelingen niet mogen werken. Dat bevordert hun integratie in de maatschappij en bovendien gaat het de verveling in azc’s tegen en daarmee veel problemen. Ik vind het heel erg dat ik zo vaak zie dat geld belangrijker is dan mensen.”
Mirjam weet dat de vluchtelingen die naar Europa komen, vaak juist de mensen zijn die relatief rijk zijn. “Vluchten kost veel geld. De arme mensen blijven daar of in de opvangkampen in de regio. Ja, helemaal mee eens dat we als christenen zeker ook aan deze groep mensen moeten denken. Dat is nu vaak een vergeten groep omdat we heel erg gefocust zijn op onze eigen landje.”
Geloof
Voor Mirjam is het inzetten voor vluchtelingen het in praktijk brengen van haar geloof. “Ik vind het belangrijk dat je je inzet voor de ander. Ik zie het als een opdracht. Jezus deed het ons voor: hoe Hij zich heeft ingezet voor anderen. Bovendien geeft de Bijbel duidelijk aan dat we oog moeten hebben voor vreemdelingen. Eigenlijk voor iedereen, en daarmee zeker ook voor vluchtelingen.”
Tekst: Jacco Stijkel
