Door Klaas Kuyper
Carla Dik-Faber heeft een brede portefeuille: landbouw, natuur, energie, infrastructuur, milieu, cultuur en volksgezondheid. Al deze onderwerpen hebben te maken met de relatie mens en milieu. Dit zijn zaken die haar raken, zaken om voor op te komen: “Als christenen vinden we het belangrijk om voor de onderdrukte medemens op te komen, we hebben de drang om gerechtigheid voor de mensen na te streven, maar net zo belangrijk is het om juist als christenen voor de onderdrukte schepping van God op te komen. Het gaat om sociale én ecologische gerechtigheid, beide gaan hand in hand. Het opkomen voor de natuur is niet bedoeld voor een kleine groep mensen in geitenwollen sokken, maar dit moet ons als christenen allemaal bezighouden. God heeft ons rentmeesters van deze aarde gemaakt en deze taak zouden we serieus moeten nemen. Gelukkig is het ook een thema waarvan steeds meer mensen het belang inzien, ook binnen kerken zijn steeds meer initiatieven te zien om duurzamer met de schepping om te gaan.”
Waarom is duurzaamheid voor jou zo’n belangrijk thema?
“Ik ben eens in de kerk geraakt door een preek van een gastpredikant, hij preekte over Romeinen 8 waar staat dat de aarde zucht en in barensnood verkeert en dat de schepping uitziet naar de openbaarwording wie Gods kinderen zijn. De predikant legde uit dat dit niet alleen profetisch bedoeld is, maar dat het actueel is: we hebben ons in te zetten voor deze aarde. Deze oproep heeft me aangegrepen en niet meer losgelaten. Dat is dan ook mijn drijfveer: ik wil me als rentmeester inzetten voor Gods schepping. Dat mag ik persoonlijk doen door bewust om te gaan met wat we consumeren en weggooien. Ik heb eens zo’n test op internet gedaan die je ‘footprint’ uitrekent en het bleek dat – als iedereen zo zou leven als ik – de mensheid 2,5 aardbollen nodig heeft. Gemiddeld verbruiken we met onze westerse levensstijl zelfs 3,5 aardbollen. Dat betekent dat dit ten koste gaat van andere mensen. We gebruiken met z’n allen meer dan de aarde te bieden heeft! Hier ligt dan ook onze verantwoordelijkheid om bewust om te gaan met wat ontvangen is. Dat kunnen we doen in de kleine dingen: groene stroom, goede isolatie, letten op wat je koopt en wat je weggooit, etc. Maar juist al die kleine dingen kunnen helpen. Het leven wordt dan heus niet saai of sober, alsof niets mag, maar het vraagt een andere levensstijl.”
“Ook mag ik mij in de landelijke politiek inzetten voor deze thema’s. Ik probeer wetten aan te passen ten gunste van de schepping. Zo hoor ik nog wel eens zeggen dat gezond eten te duur is en daardoor niet haalbaar is voor mensen die minder te besteden hebben. Dat zou ik graag veranderd zien. Door bijvoorbeeld fiscale regels aan te passen zou juist een gezond en duurzaam eetpatroon goedkoper moeten worden. En waarom betalen we bijvoorbeeld BTW over tweedehands kleding waar al BTW over betaald is? Zo zijn er veel voorbeelden van wetten en regels die we zouden moeten aanpassen om een duurzamer leven te stimuleren. Dit alles om opwarming van de aarde tegen te gaan, de afvalberg te verkleinen en (voedsel)verspilling tegen te gaan.”
Circulaire economie
“Ik wil mijn steentje bijdragen in de vergroening van de economie. Onze economie draait op het produceren en consumeren van goederen en op handel. We importeren goedkope producten uit verre landen en exporteren onze producten weer naar het buitenland. Als iets stuk is gooien we het weg en kopen we een nieuw product, dat is meestal de goedkoopste oplossing. Dit zou moeten veranderen: waarom consumeren we niet de producten uit eigen land? En bedrijven zouden bewuster hun producten moeten ontwerpen, zodat het makkelijker en goedkoper gerepareerd kan worden, zodat het niet gelijk weggegooid en vervangen hoeft te worden. Ik ben groot voorstander van een circulaire economie, dat is een economie waarin producten en materialen hergebruikt worden. Nu we voorzitter zijn van de Europese Unie zou ik graag zien dat we de kans grijpen om Europese richtlijnen voor deze economie aan te scherpen. Want er is veel nodig om veranderingen doorgevoerd te krijgen. Overheid, bedrijven en consumenten moeten hierbij samenwerken. De overheid moet (fiscale) regels aanpassen, bedrijven moeten innoveren en consumenten moeten levenspatronen aanpassen. Ik moet denken aan het initiatief om textiel te recyclen: consumenten gooien afgedankte kleding niet zomaar weg, maar brengen dit bijvoorbeeld bij het Leger des Heils. Zij zorgen ervoor dat bruikbare kleding weer gebruikt kan worden door mensen die wat minder te besteden hebben. De rest wordt gerecycled tot nieuwe kleding, wat productie van onder meer katoen kan verminderen.”
Groene Synode
“Mijn wens is om de vele initiatieven die er al zijn samen te brengen. We zijn bezig met het organiseren van een zogenoemde ‘Groene Synode’ waar mensen elkaar kunnen ontmoeten rond het thema duurzaamheid, om elkaar te inspireren en aan te sporen. Tijdens deze bijeenkomst wil ik kerken en organisaties met elkaar in gesprek laten komen over hoe we duurzaam met de schepping om kunnen gaan. Mijn wens is dat dit een middel wordt waarmee we als christenen van ons laten horen, juist als het gaat om de zorg om de schepping.”
Klimaattop
“Eind vorig jaar mocht ik bij de klimaattop in Frankrijk zijn. En daar zie je al dat het belang van duurzaamheid in de breedte van de samenleving doorgedrongen is. Ik was daar namelijk met collega’s van partijen als de VVD tot en met de Partij voor de Dieren. Ik ben blij met het breed gesteunde akkoord om de opwarming van de aarde tegen te gaan. En dit is nodig, want door klimaatverandering zullen oogsten mislukken, hongersnoden toenemen en steeds meer mensen zullen op de vlucht slaan als gevolg van natuurrampen. Daarom was het appèl van deze klimaattop richting de politiek zo van belang: wij zijn de laatste generatie die nog iets kan veranderen, anders zijn we te laat! Daarom moeten we persoonlijk én in de politiek onze verantwoordelijkheid nemen en aan de slag gaan om te veranderen, zodat de aarde leefbaar blijft, ook voor alle komende generaties.”
===============================================
Carla Dik-Faber is 44 jaar, getrouwd en heeft een dochter. Ze woont in Veenendaal en is sinds 2012 Tweede Kamerlid voor de ChristenUnie. Ze is woordvoerder zorg, medische ethiek, landbouw, natuur, water, energie, infrastructuur, milieu en cultuur. Ze zet zich in om Nederland duurzamer te maken, door wet- en regelgeving aan te passen.
Zo vroeg ze op Prinsjesdag 2018 aandacht voor textiel recycling met haar jurk die gemaakt was van de bekleding van oude treinbanken en een hoed die gemaakt is van oude conducteurspetten.
