De BEZ, kort na de eerste wereldoorlog gesticht door Ralph en Edith Norton om te evangeliseren onder soldaten, heeft een indrukwekkende geschiedenis achter de rug. Er kwamen Bijbelscholen (in feite ook de Evangelische Theologische Faculteit in Leuven), evangelische organisaties en tientallen gemeente uit voort. Maar langzaam is men ‘weggegleden’ van de oorspronkelijke visie, constateert de directie. “De BEZ heeft meer het karakter gekregen van een evangelische denominatie in plaats van een levendige zendingsorganisatie. Wanneer we eerlijk kijken, ontdekken we dat er in de afgelopen jaren sprake is van een organisatie die zich onvoldoende heeft doorontwikkeld en nauwelijks is gegroeid. We zijn vaak doorgegaan op dezelfde weg.”
Stagnatie
Langer doorgaan op de oude voet, kan leiden tot stagnatie, denk de BEZ. Zij wordt ook geconfronteerd met het feit dat over vier jaar 40% van de medewerkers de pensioengerechtigde leeftijd bereikt. De afzwaaiers blijven wel dienaar van God en een soort van BEZ-ambassadeurs, constateert de organisatie, maar geeft het werk op het gebied van gemeennetstichting en –ontwikkeling toch over aan een jongere generatie.
Het besef dat er verandering van strategie nodig is, inspireert volgens de directie. Een spannend geloofsavontuur. “Onze droom voor de BEZ is dat wij ons als zendingsorganisatie opnieuw gepassioneerd gaan inzetten om België op eigentijdse wijze te bereiken met het Goede Nieuws en daarnaast de kerken en onze samenleving kunnen dienen.”
Jan Willem en Kathy Vink zijn aan boord gehesen om te adviseren over strategie en fondsenwerving en de echtgenote van directeur Maeyens gaat een van OM afkomstige cursus leiden over ontwikkeling van een pastorale cultuur binnen een zendingsorganisatie. De bedoeling is dat er een pastoraal team komt, waar werkers met vragen en geestelijke strijd terecht kunnen.
De BEZ wil naar eigen zeggen meer voorstellen in de samenleving. “Misschien vergeten wee het als christenen soms, maar we zijn geroepen om licht en zout in de wereld te zijn. Het doet ons soms pijn dat we binnen de evangelische wereld veelal bezig zijn met ons eigen comfort, het geestelijk naar onze zin hebben en dat kan niet (…). Op dit moment wordt onze stem te weinig gehoord, omdat we als gelovigen niet in de maatschappij durven te staan. Daarom willen we als BEZ opnieuw tonen dat we wel degelijk relevant kunnen zijn voor de samenleving waar we leven, dat we sociaal meelevend moeten zijn.”
