Door Rineke Peterson
Het is leuk te zien wat een fysiotherapeut aan je kan zien door hoe je je beweegt. Tijdens het onderzoek tilde de man mijn arm omhoog en zei: ‘Laat hem eens los.’ Hij wachtte even en zei toen: ‘Heb je ’m nu los?’ ‘Ja hoor,’ was mijn antwoord, waarop hij zijn arm weghaalde. Mijn arm bleef in dezelfde stand staan als waar hij ‘m in had gezet.’ Hij keek ernaar en keek toen naar mij. ‘Nee hoor,’ was zijn reactie en toen liet hij mijn arm naar beneden zakken. Daarna deed hij opnieuw mijn arm omhoog en herhaalde zijn eerdere vraag. Het resultaat was hetzelfde. Weer bleef mijn arm in dezelfde stand staan. ‘Je bent nogal een control freak zeker?!’ zei hij tegen me. Ik was verbaasd. Hij kende me nog geen vijf minuten en hij zag nu al hoe ik in elkaar zit.
Hij legde me uit dat het voor hem een hobby is om uit te zoeken hoe iemand denkt, want dat bepaalt hoe iemand zich beweegt en dat kan weer verklaren waar iemands klachten vandaan komen. Hij wil de wortel van het probleem aanpakken in plaats van alleen de klachten behandelen. Daar houd ik van. Zo iemand doet zijn werk goed. Gebeurde dit maar meer in kerken. Daar wordt nog te veel naar de klachten gekeken in plaats van naar de wortel. We focussen ons meer op de zonde dan op de oorzaak van het feit dat iemand zondigt. We preken dat mensen moeten stoppen met zondigen en dat ze hun verdorven praktijken moeten afleggen, maar we vergeten vaak dat iemand zulke dingen doet omdat hij feitelijk leeg is van binnen en zich niet aanvaard voelt. Het kennen van de liefde van God verdrijft alle duisternis. Zodra iemand de onvoorwaardelijke liefde van God gaat begrijpen, dan heeft hij of zij geen behoefte meer om te zondigen.
Als wij alleen maar naar de klachten kijken in plaats van naar de wortel, dan doen we ons werk niet goed. Wij putten mensen ermee uit en de klachten komen steeds weer terug en vaak nog erger dan de eerste keer. Misschien kunnen we de gemeenteleden beter door deze fysiotherapeut laten ‘behandelen’. Die doet zijn werk tenminste goed.
