Onverwoestbare relaties

0
179
Het hebben van onverwoestbare relaties is zeldzaam in onze maatschappij. Veel huwelijken stranden, vriendschappen gaan kapot en kerken scheuren. Eénheid is ver te zoeken. Ook onder gelovigen. Misschien juist onder gelovigen, want we zijn het zo vaak niet met elkaar eens. We menen allemaal te weten hoe God het wil en we slaan elkaar daarmee om de oren. En dat terwijl Jezus ons heeft opgeroepen om één te zijn. Eén zijn is belangrijk, want daaraan kunnen mensen zien dat wij kinderen van God zijn. Maar wat kun je doen als jij wel éénheid wilt, maar de ander wil dat niet en bedriegt en verraadt jou? Kun je dan nog één zijn? Voor het antwoord op die vraag moeten we helemaal terug gaan naar het begin van de schepping.

Door Rineke Peterson

Nadat God de hemel en aarde geschapen had, wandelde Hij met Adam en Eva door de prachtige tuin, die Hij speciaal voor hen had aangelegd. Dit deden ze iedere dag, in de koelte van de avond. In de Bijbel staat niet hoe lang dit geweest is, maar een simpele ruwe rekensom leert dat dit maximaal zo’n honderd jaar lang geweest kan zijn. Mogelijk ook veel korter.

De Bijbel vertelt niks over de gesprekken die God met Adam en Eva heeft gehad, maar ik durf wel een gok te doen. God had de mens als taak gegeven de aarde te beheren en voor de dieren te zorgen. Hij zal ze ongetwijfeld iedere dag gevraagd hebben naar de stand van zaken. Hij zal ze gevraagd hebben welke dieren ze die dag hebben ontdekt en hoe ze die genoemd hebben.

Maar dat zal niet het enige geweest zijn. God is een God van relaties. In de Bijbel wordt Adam ´zoon van God´ genoemd. God had dus net twee kinderen gekregen. Adam en Eva. Een ouder die naar onze standaard goed is, besteedt tijd en aandacht aan zijn kind, die koestert het, is vol zorg en aandacht voor de ontwikkeling van zijn kind en houdt van zijn kind. En een goede ouder zegt dat ook. Ik stel me voor dat God vaak tegen Adam en Eva gezegd heeft: ‘Ik houd van jullie.’

Adam en Eva leefden in een situatie van volledig geluk, van perfecte harmonie en vrede, van volledige liefde. Maar Adam en Eva wisten niet beter. Zij hadden geen kennis van goed en kwaad. Ik kan me zo voorstellen dat als God tegen hen zei dat Hij van hen hield, ze elkaar wat schaapachtig aangekeken zullen hebben. Want wat is houden van? Hoe kun je weten of iets warm is, als je niet weet wat kou is? Hoe kun je weten of iets licht is, als je niet weet wat duisternis is? Hoe kun je weten wat liefde is, als je niet weet wat haat is? Je kent dan maar één standaard en je weet niet beter. Het is zoals het is en dat neem je voor lief. Maar de diepgang ervan begrijp je niet. Zo zullen Adam en Eva niet echt begrepen hebben wat ‘houden van’ is.

We weten allemaal dat God de mensen een vrije wil gegeven heeft. Adam en Eva hadden de vrijheid gekregen om vóór God te kiezen en om tegen Hem te kiezen. En Adam en Eva kozen opzettelijk(!) het tweede. Adam en Eva kozen partij voor de duivel en ze kozen tegen God, Die van hen hield. Ze konden niet meer terug. Zij en hun kinderen en al hun nageslacht vielen nu onder de heerschappij van de duivel en de prijs om hier onder uit te komen was groter dan één van hen ooit zou kunnen betalen.

Terug naar God. God was net bewust aan de kant gezet door Zijn kinderen. Hij was afgewezen en afgedankt. De situatie werd van generatie op generatie erger. In de tijd van Noach was er niemand meer die nog aan God dacht, behalve Noach. De Bijbel vertelt hoe ook na de periode van Noach de mensen zich keer op keer bewust van God afkeerden en andere goden gingen aanroepen. Voor God was dat als overspel. De mensen zaten vast hierin en er was maar één Persoon die hen kon vrijkopen van de duivel en dat was God zelf. En Hij deed het ook. Hij liet de mensen zien wat echte liefde is. Hij besloot Zelf als mens naar aarde te komen en daar de volle prijs te betalen voor de vrijheid van de mensen, die Hem zo bedrogen hadden. Die prijs was de dood.

God had tegen Adam en Eva waarschijnlijk gezegd dat Hij van hen hield. Maar nu had hij het laten zien. Hij had laten zien dat Hij bereid was met Zijn leven te betalen voor de fout die zij hadden gemaakt. Daarmee was Zijn liefde volmaakt geworden. Zijn liefde was getest en gebleken echt te zijn. Dat is waar een test voor is. Een test bewijst of je iets beheerst of nog niet. En God had de zwaarste test gehad.

Het Hebreeuwse woord voor ‘testen’ komt ook voor in de geschiedenis met David en Goliath. Wanneer David tegen Goliath wil vechten, geeft Saul hem zijn eigen harnas aan om in te vechten. Maar het harnas is te groot voor David en hij kan zich er niet in bewegen, dus hij trekt het weer uit. In het Hebreeuws staat er: Ik kan hierin niet lopen, want ik ben ongetest. De Herziene Statenvertaling zegt: Ik kan hierin niet lopen, want ik ben ongeoefend. En dat is een hele mooie weergave van het idee van testen. Een test is als het ware een oefening, een training. Na een test, weet je wat je beheerst en wat je niet beheerst. Meestal leer je ook van een test. Als je iets fout doet, ga je na waarom je het fout deed en hoe je het goed had moeten doen. En die lessen vergeet je noot meer. Iedere keer dat je weer getest wordt, wordt je weer geoefend en kom je weer verder.

God had testen genoeg gehad en Hij was goed geoefend. Maar Zijn grootste test kwam op Golgotha. En die test laat zien dat Hij meer dan bekwaam is gebleken om iedere hindernis te overwinnen. Zijn testscore geeft aan dat Hij meer dan voldoende liefde bezit om iedere fout van ons te vergeven en weer verder met ons te willen, zonder verwijten, zonder er ooit weer op terug te komen. En dat is precies de houding die wij nodig hebben om onverwoestbare relaties te krijgen. Dat is het enige en meest stevige fundament om relaties op te bouwen.

Wat mensen ons ook aandoen, onze man, onze vrouw, onze voorganger, onze vrienden et cetera, het is nooit zo erg als wat God aangedaan is. God was volledig onschuldig gestraft voor de fouten van anderen. Wij zijn nooit volledig onschuldig. De liefdestest die wij moeten afleggen in relaties is nooit zo zwaar als de test die God zelf heeft afgelegd. En omdat God zelf sinds onze wedergeboorte in ons is komen wonen, kan Hij door ons heen die minder zware test ook wel halen. Jij heb voldoende liefde van God in je om die liefdestest te halen, al voel je het in eerste instantie niet. Jij kunt er voor kiezen om te zeggen: Wat jij gedaan hebt was niet goed, maar ik kies er voor om te betalen voor jouw fouten. Ik ben bereid om de schuld op me te nemen en verder met jou te gaan en jou lief te hebben.

Ik heb het hier niet over lief vinden. Dat is een gevoel. Ik heb het over liefhebben. Dat is een keuze. Je kunt iemand tegelijkertijd liefhebben en niet helemaal vertrouwen. Vertrouwen moet gewonnen worden. Maar ondanks dat je iemand niet volledig vertrouwt, kun je er toch voor kiezen om het beste voor iemand te zoeken. Net als Hosea. Die wist dat hij met een overspelige getrouwd was. En toch had hij haar lief. Je hoeft niet op iedere fout te reageren. We zijn allemaal mensen en we maken allemaal fouten. Een ander mag de ruimte krijgen om fouten te maken zonder dat hij of zij daarvoor gestenigd wordt.

In de Bijbel staat: Het is Gods eer een zaak te bedekken. Laat dat ook ons karakter zijn. We hoeven niet meteen iedere fout van een ander aan de grote klok te hangen. De meeste dingen zijn echt zo belangrijk niet. En als het wel belangrijk is, kun je hierover privé met de betreffende persoon in gesprek gaan. Als dat om wat voor reden dan ook niet lukt, laat het dan los. Het is dan jouw verantwoording niet en het is dan al helemaal niet jouw taak om aan de hele wereld te vertellen hoe slecht die persoon is. God redt zich wel met hem of haar. De enige verantwoording die jij hebt is doen wat God jou heeft gegeven om te doen en dat is Zijn liefde verspreiden.