Neem nu de tekst: “Vluchten kan niet meer. ‘k zou niet weten hoe. Vluchten kan niet meer, ‘k zou niet weten waar naar toe. Hoe ver moet ik gaan. De verre landen zijn oorlogslanden, veiligheidsraad-vergaderingslanden, ontbladeringslanden, toeristenstranden. Hoe ver moet je gaan. Vluchten kan niet meer.”
Ik weet ook wel dat dit speelde in de jaren 70 van de vorige eeuw met ook toen al de dreigingen van nucleaire bommen en oorlog alom. Moesten wij toen voor die dreigingen vluchten? Daar ging dit lied over. Nu komt er al geruime tijd een vluchtelingenstroom vanuit Syrië, Irak en Afghanistan naar Europa en dus ok naar ons land. De voor en tegenstanders in zake als opvang, roeren zich flink, ja tot gewelddadig aan toe.
Die ergernissen kunnen weer leiden tot vluchtgedrag op een ander niveau, maar wel zo gevaarlijk. Vluchten in drank, in drugs, in geld verdienen, in veel eten, in therapieën, in sekten, in porno, in agressie bij voetbalstadions, in zelfmoord… ‘Hoe ver kan dat gaan?’
De mensheid is al vanaf het begin in velerlei opzicht op de vlucht. Veelal uit innerlijke onvrede.
Zo ruwweg 3500 jaar geleden ging er een volk op de vlucht. Niet zomaar een paar mensen maar wel zo’n miljoen bij elkaar. Dit volk Israël vluchtte Egypte uit en kwam na 40 jaar van omzwervingen in de woestijn bij het land Kanaän aan. Moet u zich eens voorstellen als zo’n massa je grens overkomt. Ik kan me best voorstellen dat die mensen uit Jericho zich heus wel eens achter de oren hebben gekrabd.
En in ons land wordt moeilijk gedaan om 35.000 vluchtelingen.
Door heel de Bijbel heen moeten mensen vluchten. En om diverse redenen. Vaak vanwege hongersnood. Denk aan Abraham, Jacob en Naomi. David voor de dreiging van Saul. Ja zelfs Jozef en Maria met hun kindje Jezus moesten vluchten naar Egypte vanwege de dreiging van koning Herodes.
Toen Jezus opgepakt werd in de Hof van Gethsemane sloegen zijn discipelen op de vlucht. Wat mij zo raakt is die ene tekst: ‘Toen lieten al de discipelen Hem alleen en vluchtten.’ Ze gingen niet eens pal voor Hem staan. Terwijl Hij eerder tegen hen had gezegd: ‘Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven’. Het beginlied zegt aan het eind: ‘Schuilen kan nog wel, heel dicht bij elkaar.’ Ik weet bij wie ik vandaag de dag kan schuilen als ik neig naar vluchtgedrag. O ja? Bij die man die zei, ‘ik ben zachtmoedig en nederig van hart?’ Precies, ‘k zou anders niet weten waar naartoe.
Peter
