Door Rineke Peterson
Klik hier om dit boek online te bestellen!
Gea, hoe ben jij op het idee gekomen om dit boek te schrijven?
“Er waren een paar dingen. Mensen zeiden bijvoorbeeld: ‘Wat fijn dat je zo’n steun hebt aan je geloof.’ Maar die mensen wisten niet wat het is om steun te hebben aan je geloof. En ik dacht: ‘Het is misschien goed om daar iets over te vertellen.’ Andere mensen zeiden: ‘Heb je wel eens van Jan Zijlstra gehoord? Ben je wel eens met jullie kind daarheen gegaan?’ En dan zeiden wij: ‘Nou nee, wij denken dat God een andere weg met ons gaat.’ ‘Ja, maar gun je dat kind dan geen beter leven?,’ was dan de wedervraag. ‘Ja, natuurlijk wel,’ antwoordde ik dan, ‘maar ik ben er niet van overtuigd dat dat via die route moet.’ Allemaal van dat soort dingen gaven voor mij de aanleiding om het toch eens te gaan opschrijven. Kijk, over autisme op zich is al zoveel over geschreven. Ik had helemaal niet het idee dat ik dat ook zo nodig moest doen. Maar dit waren dus net de aanleidingen om het wel te gaan doen. En zo werd het een boek.”
Wat vonden je man en zoon ervan dat je hun verhaal ging opschrijven en publiceren?
“Dat vonden ze inderdaad erg spannend. Mijn man vond het wel bijzonder dat ik dat deed. Die geloofde daar wel in. Maar mijn zoon vond het eng, want die dacht van: straks gaan ze me opzoeken en ik wil niet getraceerd worden. Hij was bang voor zijn privacy. Hij heeft mij ook een tijdje ‘ontvriend’ op Facebook omdat hij bang was getraceerd te worden, maar dat is weer recht gekomen. Hij weet ook van dit interview en hij vindt het geweldig.”
Hoe zijn tot nu toe de reacties op je boek geweest?
“Wat ik tot nu toe heb gehoord, is het positief. Mensen zeggen dat het lekker wegleest en dat ze erdoor bemoedigd zijn. Ik hoor het wel eens in mijn kerk: ‘O, het was zo mooi, maar nu ligt hij bij die en die.’ Maar ja, mensen die er niks aan vinden hoor je niet zo gauw.”
Wordt het boek ook gelezen door ongelovige mensen?
“Jazeker. Dat is het. Een niet-gelovige vader van een zoon met autisme heeft ‘m zelfs twee keer gelezen. Eén keer omdat het over autisme ging en één keer omdat het over geloven ging, waar hij niet zoveel van af wist. Daar wilde hij kennis van nemen. Dat vond ik wel heel bijzonder.”
In je boek geef je duidelijk aan dat het proces waar jullie doorheen gegaan zijn niet fijn was, maar wel veel zegen gebracht heeft en dat jullie zoon misschien beter af is in de situatie nu dan wanneer hij nooit autistisch geweest zou zijn. Als je 25 jaar terug in de tijd kon met de kennis er ervaring die je nu hebt, en je mocht kiezen of jullie zoon autistisch zou worden of niet, wat zou je dan gekozen hebben?
“Onze zoon leeft nu in afhankelijkheid van God zoals we dat allemaal zouden moeten doen. Als ik het allemaal van tevoren had geweten, was ik er wel bang voor geweest. Maar als ik toen ook had geweten dat God zou zeggen: ‘Ik zal naast je staan,’ dan zou ik het misschien wel durven. Het is maar goed dat je dat allemaal niet weet. Als je weet: Je zoon zal een handicap hebben, je zult tegen van alles aan lopen, er zal een moment komen dat je van narigheid bijna op het dak staat om er af te springen, jullie zullen een tijd lang niet samen op vakantie kunnen, je zult een deel van je vrienden kwijtraken, wie vindt dat leuk!? Daar kies je niet voor. Dat gebeurt. Dus dat vind ik een hele moeilijke vraag. Was hij niet autistisch geweest, dan was ik misschien wel meer op eigen kunnen afgegaan dan op Gods kunnen. Ik geloof wel dat dit een mega grote kapstok van God is geweest om ons dingen te leren over wie Hij is. Het boek gaat ook niet zozeer over autisme. Het gaat over hoe God in iemands leven Zijn weg gaat. En het autisme is alleen maar de kapstok. Het had ook blindheid kunnen zijn of misschien iemand die een dwarslaesie krijgt. Die kan misschien wel soortgelijke verhalen vertellen als wij.”
Hoe gaat het nu met jullie zoon?
“Het gaat goed met hem. Hij woont nu begeleid-zelfstandig. Hij is over het algemeen wel gelukkig, al zou hij wel een iets bruisendere omgeving willen. En de meeste van zijn vrienden wonen hier, dus hij komt ook voor veel dingen hier naartoe. “
Wat zou jij in één of twee zinnen willen meegeven aan ouders in dezelfde situatie?
“Als het ouders zijn die Jezus kennen, dat ze Jezus omarmen en Hem niet buiten de deur zetten. Ik heb geleerd dat als je Hem uit je leven zet, dan is het moeilijker voor Hem om dingen voor je te doen dan wanneer je Hem in je leven laat, omdat Hij altijd jouw grenzen respecteert. En voor mensen die Hem niet kennen hoop ik dat ze Hem gaan ontdekken en zich aan Hem durven overgeven.”
Tussen paniek en psalmen
Gea Bijl
uitgeverij Boekscout
ISBN 978940223492
paperback
180 pagina’s
€18,50
