Het spreken in tongen is volgens veel gelovigen een in het Nieuwe Testament oud gebruik in christelijke kring, dat vrijwel uitstierf maar door de pinksterbeweging in de 20ste eeuw werd herontdekt, evenals de gave van genezing en profetie. Spreken in tongen toestaan aan Southern Baptist zendelingen, door de leiding van het zendingsbestuur ‘een privé gebedstaal’ genoemd, geeft volgens waarnemers de groeiende invloed van de pinksterkerken in Afrika, Azië en Zuid Amerika aan
De predikers van de denominatie zijn er druk doende mensen tot geloof in Christus te brengen, maar zien dat de nieuwe christenen enthousiast in tongen spreken. “In veel werelddelen zijn deze charismatische ervaringen normatief”, zegt Bill Leonard, professor kerkgeschiedenis aan de Wake Forest Divinity School. “Religieuze groeperingen die zich ertegen verzetten delven in evangelisatie het onderspit.”
De verandering betekent overigens niet dat Southern Baptists zendelingen zal aanmoedigen in tongen te gaan preken, meldt nieuwsagentschap Religious News. Volgens voorvoerder Wendy Norvelle van het zendingsbestuur leidt het voor degenen die dat wel doen niet automatisch tot uitsluiting.
Southern Baptists hebben zich heel lang tot de meest ambitieuze zendingsorganisaties ter wereld kunnen beschouwen, actief in heel veel landen, maar ondervinden in toenemende mate ‘concurrentie’ van de snel groeiende pinksterbeweging.
In 2005 stelde het Internationale Zendingsbestuur beleidslijnen vast die specifiek in tongen sprekende zendingskandidaten diskwalificeerden. Volgens de leer van de denominatie eindigde de glossolalie na de dood van Jezus’ apostelen. Het verbod op spreken in tongen werd een manier om zich te onderscheiden van andere denominaties.
Prof. Leonard denkt dat Southern Baptists het als een soort demografisch trauma ervaren dat zij relatief weinig aanhang heeft in niet blanke kring, wat nu naar hun mening om nieuwe aanpak vraagt. Het kwam er tot nu toe eigenlijk op neer dat als iemand toegaf in tongen te spreken, hij of zij automatisch werd afgewezen en daarmee werd gestraft wegens eerlijkheid, constateert baptistenpredikant Wade Burleson in Oklahoma, die steeds tegen het verbod was. Intussen vindt het zendingsbestuur wel dat een einde aan het dienstverband moet komen voor zendelingen die voortdurend de ‘storende’ nadruk leggen op een specifieke gave van de Geest als normatief. Het bestuur stelde ook vast dat gescheiden zendelingen toegelaten kunnen worden in diverse functies, inclusief voor lange termijn zendingsopdrachten.
