Twintig jaar na zijn geboorte in Suriname werd hij wedergeboren in een Leidse studentenkamer. Nu leidt hij de Levende Steen Ministries in Spijkenisse, een der grootste gemeenten in het land. Apostel, heet Edgar Holdert. “Zo noem ik mij niet, ik bén het, omdat God mij daartoe heeft geroepen”.
Elke zaterdagochtend om 09.30 uur is hij te zien op SBS6.
Het strakke architectonische ontwerp van het twee jaar oude gebouw van de gemeente bleek overeenkomstig een visioen dat Holdert daarover had gehad, zegt hij. Een vooral vertikaal geprojecteerd pand, in de vorm van een vis (Ichthus), met bijvoorbeeld in de grote zaal een vrij stijl omhoog lopend amfitheater (2000 zitplaatsen) uitziend op een in de diepte liggend podium. “In dat visioen zag ik mijzelf ook van boven in de diepte kijken en een zaal vol mensen”, herinnert hij zich. “De architect kwam met het ontwerp, op basis van ons programma van eisen, dat ik al vóór hem had gezien.”
Hij krijgt veel visioenen en opdrachten van de tot hem sprekende God, meldt de goedlachse Holdert (1951), die allerminst pessimistisch is over de geestelijke toekomst van het land. “Ik geloof dat God Nederland en Europa gaat bezoeken. Mensen komen massaal tot bekering.” Hij hecht evident weinig waarde aan de vele oordeelprofetieën die, overigens tegelijk met die van anderen over een naderende opwekking, in de lage landen zijn uitgestort. “Er komt een eindoordeel, maar wij leven nu in de tijd van genade. Het is strijdig met het Evangelie dat te ontkennen. Onze taak is die van Jona. God wil redden, Jona wilde dat zelf niet. Maar wij moeten niet het hart van Jona, maar van Jezus hebben. Het Evangelie is een Blijde Boodschap. De Heer zei: Ik ben niet gekomen om te veroordelen, maar om te redden.”
Armoede
Ondanks zijn kerkelijke opvoeding in Suriname ging dat nieuws daar aan hem voorbij. “Ik was jeugdleider in onze kerk, maar niet wedergeboren, hoewel ik achteraf blij ben met wat ik er leerde.” Weelde kenmerkte niet zijn jeugd. Zijn vader was timmerman. Holdert: “Ik heb armoede gekend en wilde niet zo door het leven gaan als ik rondom mij zag.” Om medicijnen te studeren, verhuisde hij naar Leiden. Die studie brak hij af, toen hij ervoer dat God hem riep, nadat hij tot levend geloof was gekomen. In plaats van zélf te leren genezen, laat hij dat nu kennelijk aan Hem over.
“Vrienden namen mij mee naar een Pinkstergemeente. Daar heerste blijdschap, terwijl naar mijn beleving de kerk altijd een beetje saai was. Maar de Heer maakt blij. Ik vroeg hoe ik dat ook zou kunnen worden. Vraag het aan de Heer, zeiden ze. Zij brachten mij 1 op 1 bij Hem. Op mijn studentenkamer kwam de Heer met Zijn blijdschap bij me. Daarna ging Hij met mij praten.”
God spreekt tot Zijn kinderen door de Bijbel en een innerlijke stem bij hen, zegt hij. “Je moet die stem wel leren verstaan en daarop afstemmen, met Hem wandelen. In de Bijbel zegt de Heer: Mijn schapen kennen Mijn stem. Gelovigen hebben de potentie Gods stem te verstaan, maar ze moeten wel met Hem wandelen.”
Zijn verlangen de Heer volledig te dienen werd steeds groter, zegt hij. Maar intussen studeerde hij wel voor arts. En hij had altijd gezegd nooit te zullen gaan preken. Het liep anders. “Ik wilde zekerheid hebben dat Hij het was, die dat verlangen bewerkte. Ik was tenslotte medisch student.”
Hij stelde een achteraf in zijn ogen lastige vraag aan de Heer. “Ik had een nog vrij nieuwe Bijbel, want voor die tijd las ik er eigenlijk zelden of nooit in. En ik vroeg Hem dat ik, als ik die zou openen, als eerste iets over mijn roeping zou lezen. Ik opende de Bijbel en las als eerste: Ik, de Heere heb u geroepen, in Jesaja 42.”
Hij twijfelde niet meer, werd in feite een autodidact en verkreeg een grote Bijbelkennis. Schudt Bijbelteksten, inclusief verwijsplaatsen, blijkbaar uit de mouw. Heeft daarnaast wel een arsenaal boeken gelezen, meldt hij. “En ik leerde veel van goede geestelijke leiders in de pinksterbeweging. Maar in feite is het de Geest van God Die je traint. Daarnaast heeft God mij een goed verstand gegeven, waar ik Hem voor dank.”
Vrouw als pastor
In Nederland, waar hij om medicijnen te studeren heen was gekomen, trouwde hij ook zijn vrouw Irma, met wie hij vijf dochters kreeg. Zij leidt samen met hem, als pastor, de gemeente. Toch vindt hij niet dat iedere vrouw van een voorganger het automatisch ook zelf is. Deelt de verwijzing naar de apostelen, die vrijwel zeker wel waren getrouwd, maar wier echtgenoten niet als pastores in de Bijbel worden genoemd. “Het is wel nodig dat de vrouw van een voorganger volledig achter hem staat en hem steunt, anders loopt het mogelijk spaak in het huwelijk. Maar dat wil niet zeggen dat zij zelf ook voorganger is. Met mijn vrouw is dat wel zo. Dat bevestigt de Heer ook in de gemeente.”
Zelf is hij naar zijn zeggen apostel, een ambt dat volgens sommigen op het kerkelijke erf sinds Paulus niet meer bestaat. Maar daar stelt Holdert tegenover dat in Efeze 4 het apostolaat gewoon als een der bedieningen wordt genoemd, naast bijvoorbeeld herders, leraars en evangelisten. “Apostelen staan daar ook bij. Waarom zouden die er niet meer zijn en de andere bedieningen wel? Sommigen denken dat die term alleen op de apostelen van de Here Jezus slaat. Maar tegenwoordige apostelen zijn dat van de Heilige Geest. Het is een roeping van de Heer, Die je daarin ook bevestigt. Een apostel is iemand met een speciale missie, een pionier, die dingen open breekt door de Geest van God. Een geestelijke coach voor andere leiders ook, met de opdracht het Lichaam van Christus te beïnvloeden. Hij heeft een andere zalving dan degenen in de andere bedieningen.”
Het nieuwe, imposante gebouw (de gemeente was eerst gevestigd in Hoogvliet) is op maat gemaakt. Met naast de kerkzaal, onder meer ruimten voor diverse groepen kinderen, een kleinere zaal, kantoren, ontmoetingshallen op twee verdiepingen, kleedkamers en ‘back stage’ ook een complete caravan, met daarin de regie voor de tv-uitzendingen, live streams op internet en de bediening van geluidstechniek. Er is, ter wille van de TV, ook sprake van vissage. De uitzendingen gaan overigens ook via buitenlandse netwerken naar andere continenten. Bij de gemeente, die bijna drieduizend leden telt, werken tien mensen in vaste dienst. Maar daarnaast zijn veel gemeenteleden betrokken bij het pastoraat, de organisatie en de andere noodzakelijke taken. Op zondag worden twee diensten gehouden, waarvoor van heinde en verre bezoekers komen. Maar ook door de week zijn er tal van bijeenkomsten, zoals een gebedsavond, speciale genezingsdiensten en cursussen.
Bovennatuurlijk
Daarin lijkt ‘bovennatuurlijk’ een sleutelwoord. Logisch, vindt Holdert. “Christen zijn, is bovennatuurlijk. De geboorte van Jezus was het, zijn dood was ook, want Hij legde Zijn leven af met de woorden ‘Vader in Uw handen beveel ik mijn geest’ en onze wedergeboorte is bovennatuurlijk. Om maar wat te noemen. Wie wedergeboren is, is een nieuwe schepping. Wij zijn een slapende reus. Maar heel wat gelovigen maken de Heer tot een natuurlijke God.”
Het bovennatuurlijke Evangelie omvat volgens hem verlossing van zowel zonde als ziekte. Omdat beide naar zijn mening horen bij de boodschap van het Evangelie. “Je kunt je afvragen waarom men het ene wel en het andere niet accepteert.”
Die boodschap brengt hij in Gods opdracht, meldt Holdert. “Het Evangelie gaat altijd met kracht gepaard. Maar niet iedereen neemt dat serieus en mist daardoor de demonstratie van die kracht. Handelingen 1:8 zegt: ‘Gij zult kracht ontvangen als de Heilige Geest over u komt’. En in Johannes 14 staat: ‘Wie in Mij gelooft, de werken die Ik doe, zal hij ook doen en nog grotere.’ Anders praat ik altijd over een grote en machtige God, maar kan Zijn kracht niet demonstreren. Mijn wedergeboorte is Gods bewijs aan mij. Maar als een dove geneest, wat in ons midden gebeurt, kan daar geen ongelovige filosofie tegenop. Als een atheïst de Bijbel leest, moet hij – ook als hij ongelovig blijft – wel toegeven dat de God die wij dienen van Genesis tot Openbaring Zijn kracht openbaarde.”
Wat niet wegneemt dat veel predikers van genezing inmiddels zijn overleden, al dan niet aan een ziekte. Holdert: “Het is de mens beschikt eenmaal te sterven, maar ik hoef niet aan een ziekte te sterven. Ziekte terroriseert mensen. De Bijbel zegt in Jesaja 53 dat Zijn striemen ons genezing bracht, wat door Petrus ook bij een lichamelijke genezing werd geciteerd. Ik wist dat vroeger ook niet en dacht: ziekte hoort er nu eenmaal bij. Maar Hij kwam om te verlossen. Niet één verloskundige komt om iets anders langs dan om te verlossen. De Heere gaf leven en overvloed. Maar wat Hij gaf, moet je wel pakken. Veel christenen hebben een afwachtende houding. Het Evangelie is één logisch verhaal.”
Tekst: Johan Th. Bos
