Eschbach leed sinds zomer vorig jaar aan alvleesklierkanjker, nadat hij in 2007 bij een operatie een tumor uit zijn darmen werd weggenomen. Artsen zeiden toen dat alles er op leek dat de ziekte was uitgezaaid, maar toen er een CT-scan werd gemaakt, bleek – na gebed die ochtend met het bestuur van het EW – dat daarop niets was meer te zien.
De grondslag voor het EW legde Hans Eschbach in feite bij de toen hij predikant was van de Hervornde Gemeente te Aalsmeer, waarvoor een aparte grondslag werd geschreven en ingediend bij de classis, waarna zowel die als de synode de kerk erkende als evangelische Hervormde gemeente.
Die bloeiende geloofsgemeenschap liet hij achter zich toen hij in de veel kleinere gemeente in Spijkenisse begon. Hij wist zich door God geroepen, zei hij. Eerder had hij gestaan in Enschede en Nootdorp.
Hij begon zijn bediening als evangelist bij Youth for Christ, stichtte een afdeling van die beweging in Denemarken, maar studeerde intussen wel theologie. Twintig jaar lang zou hij predikant binnen de Hervormde Kerk zijn. Samen het enkele andere hervormde en gereformeerde dominees werd op zijn initiatief in 1995 het EW opgericht, waarvan hij directeur werd. In 2011 nam hij afscheid van die functie, maar bleef er wel actief voor. In mei van dat jaar kwamen zij met het Evangelisch Manifest, waarvan de kernpunten later in een door ds. Hans Eschbach geredigeerde bundel Vurig Verlangen stonden.
Tot zijn dood toe bleef hij eigenlijk evangelist. Hij sprak onder meer tijdens een Pinksterconferentie van Opwekking, maar tekende ook voor de grote landelijke campagne MEER. In de nieuwsbrief van het EW schreef hij onlangs: “Op dit moment voel ik me nog redelijk, maar het perspectief op herstel is somber. Maar ik weet mij geborgen bij God. Paulus zegt: Als de aardse tent wordt afgebroken, is er een huis in de hemel gereed. Uit die belofte leef ik ook nu! Dank voor alle vriendschap en liefde die ik de afgelopen jaren van jullie mocht ontvangen. Als alles goed gaat in je leven is het fijn om te geloven in Jezus Christus als je Heer en Heiland. Als het perspectief verandert, dan is het gewéldig om Jezus te mogen kennen: Hij heeft de dood overwonnen!”
Tot het einde toe evangeliseerde hij in feite ook via zijn Facebook pagina, waarop hij zijn achterban ook op de hoogte hield van zijn lichamelijke toestand. In februari liet hij via dat kanaal weten dat het hem moeilijk werd te bidden, als gevolg van de morfine.
Hans Eschbach sprak de laatste jaren geregeld in kerken, voor jeugdgroepen en op conferenties. Als emerituspredikant diende hij ook in de Protestantse Kerk van Driebergen, waar ooit de latere voorzitter van de EO ds. W. Glashouwer predikant was en Johannes de Heer lid van zijn Hervormde Gemeente. In het nieuws kwam hij ook door zijn actie voor een kerkgebouw in de Bijlmer, waar talloze gemeenten ontstonden, die in onder meer parkeergarages bijeen kwamen.
Hij was voorzitter van de stichting SOFAK (Stichting Ondersteuningsfonds Allochtone Kerken) en lid van het managementteam van International Church Plants.
