Door Bram Krol
Een drugsgebruiker subsidieert de criminaliteit met vaak duizenden euro’s per jaar. Daarmee is ieder die (wel eens) drugs gebruikt zelf een misdadiger geworden. Dit wordt veel te gemakkelijk getolereerd in ons land. Op zijn minst zou iemand, die op gebruik van drugs betrapt wordt, een fikse boete moeten betalen, en zou hij werken bij de publieke sector, ontslag moeten krijgen.
We moeten af van het gedoogbeleid. Het is een uitnodiging om de weg van de duivel op te gaan, de weg van geweld, afbraak en zelfvernietiging. Drugs testen bij grote manifestaties? Alleen al het aanbieden van die mogelijkheid (om drugs te testen op hun zuiverheid), is een aansporing tot het kwaad. Testers en hun klanten zouden samen door de politie moeten worden opgepakt, en desnoods, bij gebrek aan ruimte in de cellen, eens een paar nachten in een voetbalstadion of een oude bunker moeten doorbrengen – naast een flinke boete.
Een drugsgebruiker is mede verantwoordelijk voor de duizenden doden die er wereldwijd vallen in drugsoorlogen en afrekeningen in het criminele wereldje. Denk eens aan Mexico. Dat wordt in stand gehouden door de wietroker en de cocaïnesnuiver, ook al is dat ‘alleen maar’ bij bijzondere gelegenheden. Je laat iemand die ISIS subsidieert ook niet zijn gang gaan. Wel iemand die de Mocromaffia subsidieert?
Naar de bliksem met alle drugs – zegt Duterte uit de Filippijnen. Hij heeft meer gelijk dan ons lief is. Zijn methoden zijn onwettig en veel te rigoureus, waardoor velen zijn uiteindelijke gelijk niet meer zien. Ze verdedigen liever, in naam van de vrijheid, een mensonterende verslaving, die meer doden oplevert dan Duterte. Iets meer ‘Duterte’ zou ons land niet misstaan.
