Kerkgroei, dus geen reden voor depressief zijn

0
168
Terug in Nederland, na vijftien jaar lang zendeling te zijn geweest in Thailand, werd ds. Marten Visser er door getroffen hoeveel mensen hier hun geloof opgeven omdat het rationeel niet is te bewijzen. Dat je vriendin van je houdt en een kroket lekker is óók niet, schrijft hij in De Oogst. Maar er is eigenlijk volgens hem geen reden voor depressiviteit in kerkelijke kring, in de trant van: we zijn nu eenmaal klein en het wordt snel nog minder, vindt Visser.

Hij is tegenwoordig directeur van GlobalRize (evangelisatie via internet) en diende met een onderzoek naar kerkgroei in Oost-Azië. Die is enorm, blijkt uit door hem genoemde cijfers. En gelovigen in Nederland horen bij de wereldwijde Kerk van Christus, waarin God grote dingen doet, constateert hij in een artikel dat hij ‘Tel je zegeningen’ noemt.

Perspectief
Die mondiale groei verandert in zijn visie namelijk het perspectief van gelovigen. “Het zorgt ervoor dat we ons verblijden in God (…), dat we met zelfvertrouwen in de wereld staan: we zijn Koningskinderen, wat een voorrecht. Het zorgt ervoor dat we de cultuur om ons heen niet al te serieus nemen. Het is immers een cultuur om ons heen, niet een cultuur in ons. Die cultuur in ons wordt gevoerd door het Woord van God en gestempeld door het gezin van God. Van onze Thaise broeders en zusters leren we het verwerpen van de afgoden en het dienen van God alleen. Van Chinese christenen leren we urenlange studie van Gods Woord. Van Cubaanse christenen leren we uitbundige aanbidding. Van Ethiopische christenen leren we ons nooit te schamen voor de Here Jezus. En zomaar opeens is God weer heel dichtbij.”

Toen hij in Thailand begon, vertelde iedereen hem dat het een moeilijk zendingsveld was met een kleine en zwakke kerk. En Thaise christenen vonden dat ook en keken jaloers naar het buitenland. Maar een ander verhaal veranderde die kerk. Kwestie van tellen. Het ging van ‘we zijn klein en groeien langzaam’ naar ‘elke zondag komen er nieuwe kerken bij’. In vijftien jaar verdubbelde het aantal christenen.

‘Probleem’
In andere landen gaat het nog harder. In Cambodja, waar de jonge kerk door de Rode Khmer was uitgeroeid, zijn 25 jaar later 175.000 christenen in bijna 2700 kerken. En als men het over kerkgroei in China heeft, begint het een mens te duizelen, schrijft Visser. Minimaal 100 miljoen gelovigen, in aantal elk jaar met 7% gestegen, zegt Visser. En omdat christenen in delen van het land nog steeds voorzichtig moeten zijn, komen velen samen in huiskerken. Er gaan volgens hem elke weel ruim 2500 nieuwe kerken open in het land. “Dat is meer dan er plaatselijke gemeenten in de PKN zijn.”

Hij noemt ook Cuba, waar het aantal pinksterkerken tussen 1990 en 2010 groeide van minder dan 100 naar meer dan 10.000. “En zelfs in islamitische gebieden vinden velen redding in de Here Jezus.” OM Ethiopië rapporteerden kerkplanters dat er 80.000 moslims tot geloof waren gekomen. “Maar ze wisten niet goed wat er verder was gebeurd met al die mensen en al die huiskerken die zijn ontstaan.” Visser hielp met het opzetten van een telsysteem, maar zegt anderzijds dat zich er een probleem manifesteert ‘waarvan je er wel meer wilt hebben….”