In een Pinkstergemeente verstaat men daaronder doorgaans de zangdienst, de gezongen lofprijzing waarmee de dienst begint. In meer reformatorische diensten noemt men het de liturgie. Maar ware worship is meer dan zingen, bidden en een prachtige liturgie, schrijft hij. En hij is kennelijk vooral gekant tegen het op een goed gevoel voor de bezoekers gerichte aanpak. “Als feel good het doel van je aanbidding wordt, zijn God, de Here Jezus en het goede doen gauw uit beeld verdwenen.”
Als het leven een dankoffer wordt, heeft men – volgens Paulus – een ‘vernieuwing van denken’ nodig, zegt Wever. “Het gaat fout als ons leven vloekt met onze lofzang.” Daarom werd ook de tempel twee keer verwoest, constateert hij. “Prachtige liturgie. Een daverende aanbiddingsdienst…maar tegelijk is ons leven vol persoonlijke zonden en maatschappelijk onrecht, of is er leugen, manipulatie en verdrukking in je gemeente – dan is al die lofprijzing vloeken in de kerk. Want als ons leven vloekt met ons loven, krast het God in Zijn oren en het beschadigt Zijn reputatie onder de mensen. Is er misschien meer foute worship dan we denken?”
