Met vlaggen zwaaien: Boeddhistisch

0
166
Op zwaaien met vlaggen in de gemeente heeft ds. Theo Niemeijer het blijkbaar niet zo. In Het Zoeklicht meldt hij dat in heel het Nieuwe Testament niet één keer over het gebruik van banieren in de gemeente wordt gesproken. In het Oude Testament komt het woord ‘banier’ overigens wel voor, maar het heeft dan altijd te maken met Gods plan met Israël.

Tegenwoordig neemt het gebruik van vlaggen niet alleen toe in samenkomsten van christenen, maar ook bij sportevenementen, demonstraties en bijvoorbeeld bij IS. “Banieren en vlaggen kunnen onze aandacht maar al te gauw van het belangrijkste afleiden: Christus”, zegt Niemeijer. “Ook onder de lijst van genadegaven komt de bediening van banieren niet voor.”

Kennelijk is het volgens Niemeijer een symbool dat God zal gebruiken om Zijn volk naar het beloofde land terug te roepen. Dat kunnen christenen niet zomaar overnemen voor een bediening in de gemeente.

“Mensen, wat is het belangrijk dat we de Bijbel heilshistorisch leren begrijpen en toe te passen en dat we ons als gemeente niet mengen tussen Gods plan met zijn verbondsvolk Israël. Zonder dat we het weten neem je met het gebruik van vlaggen in de eredienst een methode over vanuit het Tibetaanse Boeddhisme, waarbij men ook veelvuldig gebruik maakt van het zwaaien van vlaggen om zo de gebeden naar de hemel te begeleiden en de boze geesten te verdrijven.”