“De wetgeving, aan Israël gegeven, is grondslag geworden voor de rechtspraak in de meeste landen ter wereld. Die aanwezigheid van de synagoge is niet voor niets geweest en zeker ook niet alleen van betekenis voor de Joden zelf.”
Na te hebben stil gestaan bij de gruwel van de holocaust, schrijft hij dat eeuwenlang de nationale identiteit is gevormd ‘door wat wij noemen de joods-christelijke cultuur. “Een samenleving en cultuur die wat betreft geloof, wereldbeeld en normen en waarden gebaseerd is op de Bijbel. Daarin gaat het ver wat God aan Israël heeft gegeven en door Israël ook aan ons. In enkele decennia tijd werd de Bijbel als pijler van onze nationale identiteit door een meerderheid van de bevolking overboord gegooid.”
Daarin schuilt dwaasheid, verzucht hij. Lohuis kan niet accepteren dat theologen, predikanten en gelovigen menen dat ‘sinds Christus de rol van Israël als volk van God is uitgespeeld’. Lohuis: “Doet de holocaust bij hen dan niet de vraag rijzen waarom satan opnieuw (lees je Bijbel) heeft geprobeerd dit volk uit te roeien? Zien we dan niet de overeenkomsten tussen Israël en de Gemeente van Christus (ook wereldwijd vervolgd), sterker nog, de talloze overeenkomsten tussen de geschiedenis van Israël en die van Jezus zelf? Liberale politici verkondigen voortdurend dat het niet uitmaakt wat iemand gelooft. Het komt volgens hen allemaal op hetzelfde neer (…). Ze hebben niet door wat er werkelijk in ons land gebeurt. Synagogen zijn grotendeels verdwenen en kerken verdwijnen nu ook steeds meer. Moskeeën daarentegen schieten als paddenstoelen uit de grond.”
De islam is meer dan een godsdienst, namelijk ook een politieke ideologie, zegt hij. En als moslims de meerderheid hebben, is het gedaan met de tolerantie en worden niet-moslims onderdrukt. En vooral uit die islamitische gemeenschap komt volgens hem antisemitisme voort.
