De periode tussen Pasen en Pinksteren telt vijftig dagen. Deze periode verloopt in de Bijbel anders dan in ons kerkelijk jaar al zijn er veel overeenkomsten.
Elk jaar weer volgt onze kalender precies de bijbelse lijn: tussen Pasen en Pinsteren zitten exact vijftig dagen. In het engelse woord voor Pinksteren, Pentecost, is het terug te vinden. Het is afgeleid van het Griekse Pentè-kostè dat vijftig betekent. In Israël, maar ook in de Bijbel, heet dit feest het Wekenfeest, nog preciezer het Ze-venwekenfeest. De vijftig dagen worden opgedeeld in zeven weken plus één dag.
Tellen
In de Bijbel staat de opdracht om deze dagen bewust te tellen. Het wordt de omertelling genoemd. De dagen van deze periode worden genoemd naar deze telling, omer 1, omer 2, enz… Omer 50 is de laatste dag die geteld wordt. Dat is het Wekenfeest ofwel Pinksteren.
Zeven weken moet u voor uzelf aftellen. U moet de zeven weken beginnen te tellen vanaf het moment dat men de sikkel begint te oogsten in het staande koren. Daarna moet u het Wekenfeest houden voor de HEERE, uw God. (Deutr.16:9-10)
U moet dan vanaf de dag na de sabbat gaan tellen, vanaf de dag dat u de schoof van het beweegoffer gebracht hebt. Zeven volle weken zullen het zijn. Tot de dag na de zevende sabbat moet u vijftig dagen tellen. (Lev.23:15-16)
De schoof van het beweegoffer betrof de allereerste schoof graan die de priester aan God liet zien door het heen en weer te bewegen in het Heilige. Dit vond plaats op omer 1(omer is Hebreeuws voor schoof), de dag na de sabbat, zondag dus. Deze eerste schoof graan wordt de beweeg- of eerstelingsgarve genoemd en de bij-behorende tempelplechtigheid het feest van de Eersteling. Paulus verwijst hiernaar in 1Korinthe 15 vers 20: … Christus is opgewekt uit de doden en is de Eersteling geworden van hen die ontslapen zijn.
Paulus koppelt de opstanding van Christus aan het feest van de Eersteling. Jezus verschijnt voor Gods aange-zicht zoals de eerste graanschoof voor Gods aangezicht werd bewogen. “Raak me niet aan, want ik ben nog niet opgevaren naar Mijn Vader” (Joh. 20:17), slaat niet op Jezus’ hemelvaart. Jezus zegt dit tegen Maria op de dag dat Hij is opgestaan, de dag van het aanbieden van de Eersteling. Jezus is, gelijk met het aanbieden van de graanschoof, opgevaren om Zich aan de Vader te tonen. Hij is dus heen en weer gegaan. Later mogen ze Hem wel aanraken.
Verwarrend
Het is best verwarrend dat de kerk andere termen hanteert dat de Bijbel. Het woord Pasen is wel ontleend aan Pesach, maar is daaraan niet equivalent. Het bijbelse Pesach omvat een serie feesten.
Pesach begint met de Pesachmaaltijd, ook wel sedermaaltijd genoemd. Messias belijdende Joden herdenken dan de uittocht uit Egypte en het sterven van Jezus. Jezus is het Pesachlam. In Egypte voltrok zich buiten een ramp. Alle eerstgeborenen werden gedood. Alleen in huis, achter het bloed van het Pesachlam, was je veilig. De kerk heeft deze dag een andere naam gegeven: Goede vrijdag.
Aansluitend volgen dan zeven dagen lang het feest van de ongezuurde broden. Paulus refereert hiernaar:
Verwijder dan het oude zuurdeeg, opdat u een nieuw deeg zult zijn. U bent immers ongezuurd, want ook ons Paaslam is voor ons geslacht: Christus. Laten wij dus feestvieren, niet met oud zuurdeeg, ook niet met zuur-deeg van slechtheid en boosaardigheid, maar met ongezuurde broden van oprechtheid en waarheid. (1 Kor.5:7-8)
Paulus linkt het feest van de ongezuurde broden aan levensheiliging, het verwijderen van slechtheid en boos-aardigheid. Het eten van ongezuurd brood is daar het beeld van. Het zijn dagen om schoon schip te maken: opruimen van boeken, tijdschriften, muziek, content op PC, prullaria, enz. Alles wordt uitgezocht. Wat valt onder gist (zonde), wat maakt opgeblazen, hoogmoedig en wat is echt? De gemeente Korinthe bestaat voorna-melijk uit heidenen en toch verwijst Paulus naar dit feest. Hij gaat ervanuit dat zij het kennen. Sterker nog, hij gaat ervanuit dat zij het vieren, want er staat: Laten wij dus feestvieren. De Korintiërs waren blijkbaar hierin onderricht.
De eerste drie dagen ‘ongezuurd’ valt gelijk met de grafperiode van Jezus. Op de vierde ‘ongezuurde’ dag valt het feest van de Eersteling. Op deze dag is Jezus uit de dood opgestaan en heeft Zich aan Zijn Vader ge-toond. Ons Pasen is gelijk aan dit feest. Dan begint het tellen. De opstandingsdag is omer 1. Pesach eindigt als de zeven dagen van de ongezuurd broden zijn afgelopen. Het is dan omer 4. De mens mag opnieuw beginnen met een schone lei.
Bijzonder
De omertelling verbindt het feest van de Eersteling met Pinksteren. Het is een periode die bewust wordt be-leefd. Dáárom moet er worden geteld. Heeft de kerk een bewuste 40-dagentijd voorafgaand aan het lijden, de Bijbel telt bewust 50 dagen na de opstanding.
De eerste 40 dagen van de omertelling is Jezus nog op aarde in Zijn verheerlijkte lichaam. Petrus, die na de verloochening was achtergebleven met een schuldgevoel, ontvangt herstel. Maar de belangrijkste missie was deze: de uitleg van de Schriften aan Zijn discipelen.
Hij heeft Zichzelf, nadat Hij geleden had, ook levend aan hen vertoond, met veel onmiskenbare bewijzen, veer-tig dagen lang, waarbij Hij door hen gezien werd en over de dingen sprak die het Koninkrijk van God betref-fen. (Hand.1:3)
En Hij begon bij Mozes en al de profeten en legde hun uit wat in al de Schriften over Hem geschreven was. (Luk.24:27)
En Hij zei tegen hen: Dit zijn de woorden die Ik tot u sprak toen Ik nog bij u was, dat alles vervuld moest worden wat over Mij geschreven staat in de Wet van Mozes en in de Profeten en in de Psalmen. Toen opende Hij hun verstand zodat zij de Schriften begrepen. (Luk.24:44-45)
De discipelen krijgen tijdens deze 40 dagen een spoedcursus “Inzicht in de Schriften”. Het moet een bijzondere tijd zijn geweest. Ook wij mogen deze dagen bewust gebruiken om de Schriften te openen en te bidden voor een geopend verstand.
Verlangen
Aan deze mooie tijd komt een eind. Het is omer 40 als Jezus definitief ten hemel vaart, maar niet zonder een belofte te geven: U zult met de heilige Geest gedoopt worden, niet lang na deze dagen (Hand.1:5). Het duurt inderdaad niet lang. Slechts tien dagen bevinden de discipelen zich in een geestelijk vacuüm: geen rabbi, geen heilige Geest. Maar … ze waren aan het tellen. Vanaf het feest van de Eersteling hadden ze elke dag geteld. Ze leefden bewust toe naar die 50ste dag zoals een kind de dagen telt voordat het jarig is. Omer 43, omer 44, ze wisten het, nog zes nachtjes slapen. Op omer 50, op het Wekenfeest zou de belofte komen! Ze voelden het op hun klompen aan. Gewoon doortellen.
En Wij? Als straks Hemelvaart een feit is, dan moeten we nog tien dagen wachten tot het Pinksteren is. Je-zus is weg, maar we weten dat wij niet als wezen zijn achtergelaten. We tellen samen nog eens tien dagen. Omer 48, omer 49, … PINKSTEREN! Elk jaar opnieuw mogen we uitzien naar een verfrissing met de heilige Geest.
Tekst: Drs. Esther Noordermeer, auteur/uitgever Sola Scriptura
Website: www.enoordermeer.nl
Foto: Pixabay.com
