Diagnose LEPRA

0
330
Je zult maar lepra hebben in Congo: er is nauwelijks gezondheidszorg, medicijnen zijn amper verkrijgbaar, er is niemand die naar je omkijkt. Sterker nog: je wordt verstoten uit de samenleving. En dan laat je man je uit schaamte ook nog eens in de steek. Zo’n klap kom je toch nauwelijks te boven?

Door Henno Couprie

Het overkwam Mandi, een jonge moeder van drie kinderen Ze was er slecht aan toe tot onze verpleegster Angel  (foto) haar ontmoette. “Ze moest voor haar gezin zorgen, voelde zich schuldig dat haar man haar had verlaten en schaamde zich voor haar ziekte”, vertelt Angel.

Angel zorgde dat Mandi geholpen werd. Met medicijnen, fysiotherapie en goede gesprekken hielp zij de jonge moeder weer een sterke vrouw worden. Ze is nu genezen van lepra en heeft weer een volwaardige plek in haar dorp. Dankzij een vakopleiding verdient ze een goed inkomen en kan ze haar kinderen naar school sturen.

Vrouwen als Angel zijn onmisbaar in ons werk. Zij reizen van dorp naar dorp op zoek naar leprapatiënten. Ze bieden zorg, geven trainingen, organiseren de patiënten in zelfhulpgroepen en geven voorlichting aan dorpelingen, zodat langzaamaan het stigma rondom lepra verdwijnt.

Geweldige vrouwen als Angel kunnen hun werk alleen doen met uw steun. Wilt u hen daarbij helpen zodat leprapatiënten tot in de kleinste dorpjes kunnen worden opgespoord en behandeld?

Maak dan uw gift over via onze website: www.leprazending.nl/angel.

Namens alle leprapatiënten in Congo, bedankt!
Henno Couprie
Directeur Leprazending