Lezen: Galaten 5:1-12
Vers voor vandaag: “De rechtvaardige zal uit geloof leven.” (Galaten 3:11b)
De brief van Paulus aan de Galaten
Galatië was geen stad, maar een Romeinse provincie in het huidige centraal Turkije. Paulus verbleef geruime tijd in dat gebied, waarbij hij gemeenten stichtte in Antiochië, Iconium, Lystra en Derbe (Handelingen 13 en 14). Later trok Paulus nog twee keer door die streek (Handelingen 16:6 en 18:23).
De aanleiding voor de brief aan de Galaten was het feit dat rondreizende Joodse christenen verkondigden dat geloof in Jezus Christus alleen niet voldoende is om zalig te worden. Zij beweerden dat christenen ook de wet van Mozes moeten naleven en zij legden vooral grote nadruk op de noodzaak van besnijdenis. Dit alles had de christenen in Galatië in verwarring gebracht.
Paulus verzet zich heftig tegen dit dwaaldenken en probeert de Galaten te bemoedigen en in bescherming te nemen. “Er zijn echter sommigen, die u in verwarring brengen en het evangelie van Christus willen verdraaien. Maar ook al zouden wij, of een engel uit de hemel, [u] een evangelie verkondigen, afwijkend van hetgeen wij u verkondigd hebben, die zij vervloekt!” (Galaten 1:7,8)
Paulus begint zijn brief met een persoonlijk getuigenis. Hij legt de Galaten uit waarop zijn autoriteit als evangelist gebaseerd is. Dit was belangrijk, want als zijn tegenstanders aannemelijk konden maken dat hij niet echt geroepen was om het Evangelie te verkondigen zouden zijn woorden geen enkel gezag hebben. Paulus benadrukt in zijn ‘getuigenis’ dat hij het Evangelie niet van mensen had ontvangen, maar van Jezus Christus zelf (1:11,12). Ook maakt hij duidelijk dat de andere apostelen de roeping van Paulus om het Evangelie te verkondigen aan de heidenen erkenden en ondersteunden (2:9).
Daarna legt Paulus uit dat het Evangelie een boodschap van genade is die oproept tot een persoonlijk geloof. De wet is als een vloek omdat wij die nooit kunnen naleven en dus bij voorbaat veroordeeld zijn. “Want allen, die het van werken der wet verwachten, liggen onder de vloek; want er staat geschreven: Vervloekt is een ieder, die zich niet houdt aan alles, wat geschreven is in het boek der wet, om dat te doen. En dat door de wet niemand voor God gerechtvaardigd wordt, is duidelijk; immers, de rechtvaardige zal uit geloof leven. Doch bij de wet gaat het niet om geloof, maar: wie dat doet, zal daardoor leven. Christus heeft ons vrijgekocht van de vloek der wet door voor ons een vloek te worden … opdat wij de belofte des Geestes ontvangen zouden door het geloof.” (3:10-14) In Christus zijn wij dus vrij, we mogen nooit toestaan om ons weer een slavenjuk te laten opleggen door bepaalde daden of handelingen aan het geloof toe te voegen (5:1). De kern van het geloof is ‘Jezus alleen’.
Het boek zou als volgt ingedeeld kunnen worden:
A. Groet aan de lezers (1:1-5)
B. Het gezag van Paulus (1:6-2:21)
C. De tegenstelling tussen wet en genade (hoofdstukken 3 en 4)
D. Leven in vrijheid – niet onder de wet, maar door genade (hoofdstukken 5 en 6)
Toepassing: In de vele jaren dat ik actief ben in christelijk werk heb ik telkens opnieuw moeten constateren dat christenen het maar moeilijk vinden om Jezus en de boodschap van verlossing in alle eenvoud te aanvaarden. Telkens opnieuw wordt gezocht naar méér. Het is dan niet meer Jezus ALLEEN, maar Jezus +. Zo gauw wij echter iets proberen toe te voegen aan Jezus, nemen wij veel van het Evangelie weg. Hoe zit dat met u?
Gebed: Heer, ik dank U dat U ALLEEN mijn leven en mijn verlossing bent. Amen.
© Maximum Life
