Lezen: Efeziërs 2:11-22
Vers voor vandaag: “Hij is het hoofd van het lichaam, de gemeente.” (Colossenzen 1:18a)
Het wezen van de Gemeente
In de vorige studie hebben wij gezien dat wij acht kernbegrippen over de gemeente kunnen distilleren uit Handelingen 2. Die begrippen zijn: (1) samenkomen en contact met elkaar hebben (2) onderwijzen en onderwezen worden (3) evangeliseren en oproepen tot bekering (4) dopen als teken van bekering en als bevestiging van vergeving (5) leven onder controle van de Heilige Geest (6) breken van het brood om te herdenken wat Jezus voor ons heeft gedaan (7) bidden en God loven (8) bezittingen delen en voor elkaar zorgen.
Het Griekse woord ecclesia, dat wij vertalen met gemeente of kerk, heeft in de Bijbel een vrij brede betekenis:
1. In de Septuaginta, de Griekse vertaling van het Oude Testament, wordt het woord o.a. in Exodus 16:3 en Psalm 22:23 gebruikt om heel algemeen een geloofsgemeenschap aan te geven.
2. In Efeziërs 1:22, Colossenzen 1:18 en andere plaatsen komt het woord ecclesia voor als naam voor de gemeenschap van alle gelovigen.
3. Méér dan 110 keer wordt het woord in het Nieuwe Testament gebruikt om plaatselijke gemeenten aan te duiden (bijvoorbeeld in Handelingen 18:22 en Romeinen 16:5a).
4. Verder wordt in de Bijbel gesproken over de gemeente als lichaam van Jezus Christus (Colossenzen 1:24, Efeziërs 1:22 en 4:12).
Uit het bovenstaande wordt duidelijk dat men bij het woord gemeente zowel mag denken aan de plaatselijke gemeenschap van gelovigen als ook aan de mystieke eenheid die alle gelovigen samen (het lichaam) hebben met Jezus Christus (het Hoofd).
Wezenlijk voor de gemeente van Jezus Christus is het begrip eenheid. Immers, het gaat om één Hoofd en één lichaam. Weliswaar hebben de leden van het lichaam volgens 1 Corinthiërs 12:12-31 verschillende taken, maar dat is niet om de eenheid te ondermijnen maar juist om die eenheid te ondersteunen.
In het Hogepriesterlijk gebed van Jezus bidt Hij: “En de heerlijkheid, die Gij Mij gegeven hebt, heb Ik hun gegeven, opdat zij één zijn, gelijk Wij één zijn: Ik in hen en Gij in Mij, dat zij volmaakt zijn tot één, opdat de wereld erkenne, dat Gij mij gezonden hebt, en dat Gij hen liefgehad hebt, gelijk Gij Mij liefgehad hebt.” (Johannes 17:22,23)
Met andere woorden, de eenheid onder christenen en de eenheid in het lichaam van Jezus Christus zou tot een stralend getuigenis moeten zijn voor de wereld om ons heen. Helaas is dat (helemaal) niet het geval. Integendeel, gedreven door allerlei theologische verschillen, geestelijke ‘stokpaardjes’ en zonden is onze verdeeldheid vaak een anti-getuigenis, dat mensen afstoot in plaats van aantrekt.
In zijn brief aan de Efeziërs schrijft Paulus hierover: “Ik vermaan u te wandelen waardig der roeping waarmede gij geroepen zijt, met alle nederigheid en zachtmoedigheid, met lankmoedigheid, en elkander in liefde te verdragen, en u te beijveren de eenheid des Geestes te bewaren door de band des vredes; één lichaam en één Geest, gelijk gij ook geroepen zijt in de ene hoop uwer roeping, één Here, één geloof, één doop, één God en Vader van allen, die is boven allen en door allen en in allen.” (Efeziërs 4:1-6)
Toepassing: Toets uw gedrag eens aan de bovenstaande zevenvoudige oproep tot eenheid.
Gebed: Heer, mag mijn inzet voor eenheid een getuigenis zijn voor U. Amen.
© Maximum Life
