Lezen: Jozua 5:10-15
Vers voor vandaag: “Nu ben ik gekomen.” (Jozua 5:14)
Een conflict tussen eigen inzicht en God’s opdracht
In hoofdstuk drie en vier kunnen wij lezen over de overtocht door de Jordaan.
Daarna werden de Israëlieten besneden (hoofdstuk 5). Dat betekende dat alle mannen een aantal dagen buiten gevecht waren. Dat zou een goede tijd geweest zijn voor de vijand om aan te vallen. Kennelijk hebben zij dat niet geweten. Of ze waren te bang voor de Israëlieten. Jozua en Kaleb werden niet besneden, want al het volk dat uit Egypte vertrokken was, was besneden; maar al het volk dat geboren was in de woestijn had men niet besneden (Jozua 5:5).
Wat denkt u dat die twee vrienden gedaan hebben toen het hele kamp lag te creperen van de pijn?
Ik ben ervan overtuigd dat die twee mannen een geweldig creatieve tijd hebben gehad met het bijwerken van hun strijdplannen. En reken maar dat zij hun plannen klaar hadden toen de mannen weer genezen waren. Maar, het pakte allemaal heel anders uit.
Jozua ging een keer zelf poolshoogte nemen. Vanuit de verte bekeek hij de stad Jericho. De poorten waren hermetisch gesloten. Niemand kon de stad meer in of uit.
Toen stond er ineens een man met een getrokken zwaard tegenover Jozua. Deze schrok, maar ging toch op de man toe. “Behoort gij tot ons of tot onze tegenstanders? Doch hij antwoordde: Neen, maar ik ben de vorst van het heer des Heren. Nu ben ik gekomen.” (Jozua 5:13-14a)
Dat moet een bemoediging voor Jozua geweest zijn. Hij had zijn plannen klaar. Hij had zijn huiswerk gedaan. Het strijdplan was tot in detail uitgewerkt. Hij wist precies hoe zij de stad konden veroveren. Het zou niet gemakkelijk worden, maar het was mogelijk. Graag wilde hij zijn goede plan voorleggen aan deze generaal van het leger van de Heer.
Maar, deze zei: “Gij moet om de stad heentrekken, terwijl alle krijgslieden éénmaal om de stad heen gaan; zó moet gij zes dagen doen, terwijl zeven priesters zeven ramshorens voor de ark uit dragen. Maar op de zevende dag moet gij zevenmaal om de stad heen trekken en de priesters zullen op de horens blazen. Wanneer men op de ramshoorn de toon aanhoudt en gij het geluid van de hoorn verneemt, dan moet het gehele volk een luid gejuich aanheffen en de stadsmuur zal instorten en het volk moet daarop klimmen, ieder recht voor zich uit.” (Jozua 6:3-5)
De mond van Jozua viel wijd open.
‘Wat voor strijdplan is dat nou? Dat is absurd.’
‘Dat gaat tegen alle regels van een goede strijd in.’
‘En hoe moet ik dat aan mijn mensen uitleggen? Ze zullen mij uitlachen.’
‘Hoe kan ik hen ooit motiveren om op deze dwaze manier die stad te veroveren?’
‘Dat is een onmogelijk plan.’
Toepassing: Jozua stond voor de keuze: het volgen van zijn eigen inzicht (gebaseerd op veel ervaring), of een opdracht van God, die hij niet echt begrijpen kon. Wat zou u gedaan hebben? Hebt u zoiets ook wel eens meegemaakt?
Gebed: Heer geef mij de moed en het vertrouwen om Uw weg te volgen, ook als die anders is dan mijn plannen. Amen.
© Maximum Life
