Nehemia – deel 2 van 12

0
220
Huilen, rouwen, vasten en bidden!

Lezen: Nehemia 1:1-11

Vers voor vandaag: “Ik doe belijdenis van de zonden der Israëlieten, die wij tegen U bedreven hebben; ook ik en mijn familie, wij hebben gezondigd.” (Nehemia 1:6b)

Slecht nieuws
In Nehemia 1:2,3 kunnen wij lezen dat Nehemia – de schenker van de koning – in de burcht Susan bezoek kreeg. Hanani, waarschijnlijk een bloedbroeder van Nehemia, bezocht hem met enkele mannen. Zij waren afkomstig uit Juda. Nehemia stelde deze mannen twee vragen. Hij vroeg naar de Joden, die in Juda woonden en naar de stad Jeruzalem. Op beide vragen kreeg hij een antwoord: “De overgeblevenen verkeren in grote rampspoed en smaad en de muur van Jeruzalem is afgebroken, en zijn poorten zijn met vuur verbrand.” (Nehemia 1:3)

Dat was slecht nieuws voor Nehemia.
Waarschijnlijk was hij al wel op de hoogte van de ellende in Jeruzalem, maar door zijn bezoekers werd hij er nog eens nadrukkelijk bij bepaald.
Hoe reageerde hij daarop?
“Zodra ik deze woorden hoorde zette ik mij neder, weende en bedreef rouw, dagen lang. Ook vastte en bad ik voor het aangezicht van de God des hemels.” (Nehemia 1:4) ‘Zodra’, dat wil zeggen op hetzelfde moment dat Nehemia met deze nood geconfronteerd werd, ging hij vier dingen doen.

Hij huilde
Nehemia barstte in tranen uit. Wij leven in een tijd waarin mannen eigenlijk niet mogen huilen. In de Oud-Testamentische tijd werd huilen echter niet gezien als een teken van zwakte, maar het werd gewaardeerd voor wat het werkelijk was: een uiting van verdriet. In de Bijbel vinden wij meer huilende mannen dan huilende vrouwen.

Hij bedreef rouw
Dat wil zeggen dat Nehemia uiterlijke tekenen van innerlijk verdriet ging dragen.
De Joden kenden diverse rouwgebruiken. Bijvoorbeeld scheurden zij hun kleren; ze droegen aparte rouwgewaden; ze gooiden stof of as op hun hoofd; soms schoren mannen hun baard af. Op welke manier Nehemia uiting gaf aan zijn rouw is niet bekend. Maar het is wel duidelijk dat hij zichtbaar voor anderen uiterlijke tekenen droeg van innerlijke rouw.

Hij vastte
Dat wil zeggen dat Nehemia zich onthield van voedsel om zich extra toe te wijden aan God. Vasten heeft een belangrijke plaats in de Bijbel. Gedurende de vastentijd geven wij in deze Manna serie aandacht aan datgene wat de Bijbel te zeggen heeft over vasten.

Hij bad
Nehemia ging bidden. Niet zomaar een schietgebedje, nee hij ging bidden voor het aangezicht van de God des hemels. Nehemia wist wat bidden is. Geregeld lezen wij dat hij tijd nam om met God te praten. Soms waren het maar heel korte gebeden. Andere keren nam Nehemia de tijd om met God alleen te zijn. Deze man zocht voortdurend het contact met zijn God. Nehemia was echt een man van gebed.

Toepassing: Wanneer hebt u voor het laatst gereageerd zoals Nehemia dat deed? Bent u wel eens zo onder de indruk geweest van uw zonden en van de zonden van diegenen die u dierbaar zijn dat u, net als Nehemia, wilde wegkruipen in verdriet, rouw, vasten en bidden?

Gebed: Heer, geef mij Uw bewogenheid als ik geconfronteerd word met een echte nood. Amen.

© Maximum Life